Ο διδακτισμός στην σύγχρονη παιδική λογοτεχνία

Abstract

Στην συγκεκριμένη εργασία το θέμα το οποίο διεκπεραιώνεται είναι αυτό του διδακτισμού και του τρόπου που εμπεριέχεται στην παιδική λογοτεχνία. Ξεκινώντας με τον όρο της παιδικής λογοτεχνίας η οποία αποτελεί στην ουσία το σύνολο των κειμένων που φέρνουν το παιδί πιο κοντά στον φαινόμενο της τέχνης, αναλύονται οι απόψεις ειδικών για την αποσαφήνιση του ορισμού. Στην συνέχεια παρατίθενται τα είδη της παιδικής λογοτεχνίας, τα οποία πιο συγκεκριμένα είναι το παραμύθι, οι μύθοι, το θέατρο, οι μικρές ιστορίες και το ποίημα και το κάθε είδος αναλύεται ξεχωριστά. Η παιδική λογοτεχνία σταδιακά κατακτά όλο και περισσότερο την θέση που της αξίζει τόσο στον ευρύτερο χώρο της λογοτεχνίας όσο και της εκπαίδευσης. Αναλυτικότερα στο νηπιαγωγείο υποστηρίζεται ότι μέσω της ίδιας το παιδί αναπτύσσεται νοητικά και συναισθηματικά. Στην συνέχεια, αναλύεται η εξέλιξη του διδακτισμού ανά αιώνες. Τον 19ο αιώνα η παιδική λογοτεχνία αφορούσε ζητήματα παιδαγωγικής διαδικασίας, ο διδακτισμός αποτελούσε μία στείρα διδαχή με έντονο το φαινόμενο της παθητικής διαδικασίας του αναγνώστη μέσω της διδασκαλίας του «πρέπει» και του επιμύθιου στο τέλος. Η μόνη διαφοροποίηση η οποία παρατηρείται τον 20ο αιώνα συσχετίζεται με την ενσωμάτωση του χιούμορ. Τέλος, τον 21ο αιώνα που διανύουμε σημειώνεται πλήθος αλλαγών στο ύφος, την μορφή και το περιεχόμενο με κοινό όμως παρανομαστή το χιούμορ. Ο διδακτισμός υποχωρεί και την θέση του παίρνει η έμμεση οδηγητική. Οι χαρακτήρες είναι πλέον διαμορφωμένοι με τα ενδιαφέροντα του παιδιού και έτσι ο αναγνώστης ταυτίζεται με τον ήρωα μέσω του οποίου γίνονται κατανοητά τα μηνύματα που θέλει να περάσει ο εκάστοτε συγγραφέας. Επιπλέον, αναλύονται οι απόψεις συγγραφέων και μελετητών σχετικά με τον διδακτισμό. Το τελευταίο κεφάλαιο της εργασίας επικεντρώνεται στην ανάλυση σύγχρονων παραμυθιών με σκοπό την κατανόηση της διαφορετικής μετάδοσης του διδακτισμού με την πρόοδο των χρόνων. Εν κατακλείδι, αναφέρονται τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την βιβλιογραφία για το συγκεκριμένο θέμα. In the specific essay the topic that it is processed is teaching and the way that it is contained in child literature. Start with the designation of child literature that it consists the substence off the overall texts that brings a child more closer to the phenomenon of art, analizing the experts’ view for the clarification of the definition. To continue, in the essay the kinds of child literature is given, more specific and those are: fairytales, myths, theatre, storytelling and poems and every kind of those are analyzed separately. Child literature gradually, concluding more and more the place that it deserves as in the field of literature as in general education, too. More analytically, in the kindergarten it is claimed that though teaching a child can be developed mentaly and emotionally. Additionally, it is analysed the development of teaching through centuries. The 19th century child literature referred to issues of pedagogy procedure, teaching consisted as a steroid of learning with intense the phenomenon of passive teaching of the reader via ‘’must’’ teaching and the morality of its story in the end. The differentiation that it is noticed in the 20th century is associated with the integration of humor. Finally in the 21st century that we traverse it is noticed a variety of changes with a common thing, humor. Teaching retreats and its position now takes the indirect leading. The characters are shaped with their interests of modern society and the reader identification with the hero through that, the messages are becoming more and more comprehensive that every writer wants to pass on. In addition, all the views of writers and researchers are analyzed related to teaching. The last chapter of the essay is focused in the analysis of modern fairytales with aim the comprehension of different convey of teaching through the years. To sum up, the results are referred that arise from the bibliography for specific topic.