| dc.description.abstract | Στο πιλοτικό Πρόγραμμα Σπουδών για το Νηπιαγωγείο (ΠΣ, 2011) προτείνεται μία νέα ενότητα για την οπτικοακουστική έκφραση της οποίας το περιεχόμενο και οι προτεινόμενες στρατηγικές διδασκαλίας υποστηρίζονται από τη σχετική βιβλιογραφία για την εκπαίδευση στα ΜΜΕ/οπτικοακουστικό γραμματισμό, μέρος της οποίας είναι η κινηματογραφική παιδεία (ΚΠ). Η σχολική πραγματικότητα αντικατοπτρίζει όμως όσα προτείνονται στο ΠΣ σχετικά με την ΚΠ και τον οπτικοακουστικό γραμματισμό; Αυτό το σκεπτικό μάς οδήγησε να υλοποιήσουμε κατά το ακαδημαϊκό έτος 2019-20 στο πλαίσιο της πτυχιακής μας εργασίας την παρούσα έρευνα σε νηπιαγωγεία της Φλώρινας και της Αιτωλοακαρνανίας. Πρόκειται για μια ποιοτική έρευνα που επιχειρεί να καταγράψει τις αντιλήψεις των νηπιαγωγών σχετικά με την αναγκαιότητα της Κινηματογραφικής Παιδείας (ΚΠ) στην Προσχολική Εκπαίδευση (ΠΕ), καθώς και τις σχετικές εκπαιδευτικές πρακτικές που εκφράζουν οι νηπιαγωγοί ότι ακολουθούν. Για τη συλλογή δεδομένων χρησιμοποιήσαμε μεικτό ερωτηματολόγιο και για την ανάλυσή τους βασιστήκαμε στην εμπειρικά θεμελιωμένη θεωρία. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που έχουμε στη διάθεσή μας οι νηπιαγωγοί που συμμετείχαν στην έρευνα θεωρούν χρήσιμη την ΚΠ στην ΠΕ, αντιλαμβάνονται και χρησιμοποιούν τον κινηματογράφο κυρίως ως μέσο επίτευξης μαθησιακών στόχων, θεωρούν ως κατάλληλες για παιδιά τις ταινίες εκπαιδευτικού περιεχομένου, τις οποίες προβάλλουν συχνότερα και επιλέγουν περισσότερο βάσει του παιδαγωγικού τους χαρακτήρα και λιγότερο βάσει αισθητικών κριτηρίων ή για απόλαυση/ψυχαγωγία. Οι νηπιαγωγοί που έχουν σχεδιάσει δραστηριότητες με αντικείμενο την ΚΠ ενσωματώνουν στην ουσία στη μαθησιακή διαδικασία ταινίες μυθοπλασίας ή τεκμηρίωσης ως εργαλείο κατανόησης, στοχεύοντας επίσης στην ορθή χρήση του μέσου από τα παιδιά. Δεν αναδεικνύουν τον κινηματογράφο ως μέσο προσωπικής έκφρασης και δημιουργίας, όπως προτείνεται από το ΠΣ (2011). Η έρευνα καταλήγει με τη διαπίστωση ότι η ΚΠ στην ΠΕ πρέπει να ενισχυθεί περισσότερο και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να υποστηριχθούν με σχετικές επιμορφώσεις. The pilot Greek Early Childhood Education Curriculum (2011) includes a new subject about children audio-visual expression whose content and teaching strategies are consistent with the relevant literature on media literacy, part of which is film education (FE). But does teaching procedure in preschool classes reflect what is being suggested about FE? This question led us, during the academic year 2019-20, to conduct a qualitative research in Florina and Etoloakarnania in order to examine teachers’ beliefs and practices about FE in ECE. Data have been collected by using a questionnaire. Data analysis have been based on grounded theory. According to the findings, preschool teachers who have participated in this research, consider FE to be useful in ECE. They perceive and use films and cinema mainly as a means to achieve learning goals of different subjects. Educational films are considered appropriate for children and are been chosen more on basis of their pedagogical aspect and less on the basis of aesthetic criteria or for enjoyment/entertainment. Preschool teachers who mentioned that they implement FE’s activities do not highlight the creative dimension of audio-visual production as a way of personal expression as it is suggested in ECE Curriculum (2011). They mainly aim at developing skills of understanding or proper use of the medium. The research concludes with the need to promote more Film Education in ECE and to support preschool teachers by providing them relevant training. | en_US |
