| dc.description.abstract | Mέσω των έργων που παρουσιάζονται ακολούθως, επιχειρείται η εικαστική αποτύπωση της εικόνας της
γυναικείας ψυχοσύνθεσης, από τη οπτική της δημιουργού, όπως αυτή διαμορφώθηκε μέσα από τις σύνθετες
συνθήκες της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης κατά την περίοδο 2009-2023 στην Ελλάδα. Ως
κεντρικός άξονας της παραγωγής των εικαστικών έργων καθορίζεται η διερεύνηση και η μελέτη των
διαδικασιών στο υπάρχον πολιτισμικό και κοινωνικο-οικονομικό πλαίσιο που πυροδοτούν μια σχέση
αλληλεπίδρασης μεταξύ της φθοράς της ύλης και των άυλων στοιχείων, όπως του συναισθήματος της
τρυφερότητας.
Η εργασία χωρίζεται σε δύο μέρη, το θεωρητικό και το εικαστικό. Στο πρώτο κεφάλαιο του θεωρητικού
μέρους, παρουσιάζεται η θέση της γυναίκας στη νεότερη και σύγχρονη ιστορία. Στο δεύτερο κεφάλαιο
παρουσιάζονται ζητήματα που αφορούν τις έμφυλες παραδοχές, τα στερεότυπα, τις διακρίσεις και τα
δικαιώματα των γυναικών. Το τρίτο κεφάλαιο αφορά στη σύγχρονη Ελληνίδα εικαστικό και τη θέση της
στο εικαστικό τοπίο. Στο τέταρτο κεφάλαιο γίνεται η μετάβαση από το θεωρητικό στο εικαστικό κομμάτι
της εργασίας και παρουσιάζεται ο τρόπος, κατά τον οποίο το τοπίο, η περιπατητική τέχνη και η επιστροφή
στον τόπο των Ψαράδων Πρεσπών, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργική διαδικασία και την τελική
διαμόρφωση των έργων. Στο δεύτερο μέρος εκτίθενται σε αναλυτική παρουσίαση τρία εικαστικά έργα. Στο
πρώτο μέρος κάθε κεφαλαίου γίνονται αναφορές σε καλλιτέχνες που έχουν παράξει έργο που παρουσιάζει
ομοιότητες με τα έργα αυτά, είτε όσον αφορά τη χρήση του μέσου, είτε όσον αφορά την εννοιολογική
προσέγγισή τους. Στο δεύτερο μέρος ακολουθεί η περιγραφή και η ανάλυση των έργων.
Το πρώτο έργο με τίτλο: Εγώ ακόμη σαγαπάω, είναι μια ιδιότυπη «προίκα» από ελληνικές σημαίες, οι
οποίες έχουν δεχτεί εργασίες εικαστικής συντήρησης. Η «προίκα» αποτελείται από:
• ένα λάβαρο υφασμάτινης ελληνικής σημαίας, το οποίο συλλέχθηκε από τον κάδο απορριμμάτων
του σιδηροδρομικού σταθμού της Θεσσαλονίκης. Το λάβαρο κατά την πρώτη φάση επεξεργασίας,
συντηρήθηκε σαν αντικείμενο συλλογής λαογραφικού μουσείου, ακολουθώντας όλες τις τυπικές
και καθορισμένες από την δεοντολογία της επιστήμης της συντήρησης διαδικασίες, από το στάδιο
της καταγραφής μέχρι και το στάδιο της στερέωσης. Μετά την ολοκλήρωση του σταδίου της
στερέωσης, αποφασίστηκε η πραγματοποίηση της εικαστικής παρέμβασης και έτσι στο τελικό
στάδιο της συμπλήρωσης χρησιμοποιήθηκαν κομμάτια υφασμάτων από φουστάνια της μητέρας.
Η άλλη όψη του λαβάρου κεντήθηκε από την καλλιτέχνιδα, τη μητέρα της, καθώς και τους
συναδέλφους στο πλαίσιο ενός εγχειρήματος συμμετοχικής - κοινοτικής τέχνης. Η διαδικασία του
κεντήματος πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των δια ζώσης εργαστηριακών μαθημάτων στους
Ψαράδες Πρεσπών στο πλαίσιο του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Εικαστικές τέχνες
και τοπίο: προσεγγίσεις του φυσικού και αστικού χώρου» (Visual Arts and Landscape: Αpproaches
to Νatural and Urban Space) της ειδίκευσης: «Εικαστικές Πρακτικές» (“Visual Art Practices”).
7
• Δύο κεντημένα μαξιλάρια από υφασμάτινες ελληνικές σημαίες. Στο πρώτο κεντήθηκε η λέξη
Καληνύχτα και στο δεύτερο η φράση: ψιτ Κύριος αγαπάς τους δικαίους; Τα μαξιλάρια είναι
γεμισμένα με βαμβάκι και καρφιά. Οι δύο σημαίες προέρχονται από την περιοχή των Ψαράδων.
• Πάπλωμα από υφασμάτινη ελληνική σημαία, κεντημένο με τη φράση: Κι αυτό δεν θα περάσει. Η
σημαία προέρχεται από την περιοχή των Ψαράδων.
• Τραπεζομάντηλο κεντημένο με στοιχεία που έχουν συλλεχθεί από ανταλλαγές προϊόντων μεταξύ
γυναικών στα πλαίσια της ανακύκλωσης οικιακού εξοπλισμού.
• Υφασμάτινη ελληνική σημαία, Ερυθρός σταυρός, της οποίας ο σταυρός έχει ζωγραφιστεί κόκκινος.
Πρόκειται για σημαία που προέρχεται από την πατρική οικία της συγγραφέως.
Το δεύτερο έργο είναι μια εγκατάσταση, η οποία συντίθεται από ξερά κομμάτια ψωμιού που έχουν
συλλεχθεί από την πρώτη μέρα της πρώτης καραντίνας εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού μέχρι και
την ημέρα της έναρξης των εργασιών για την παρουσίαση της εργασίας (23 Μάρτη 2020 – 23 Φλεβάρη
2023). Η εγκατάσταση τοποθετήθηκε κάτω από τον μεταλλικό σκελετό κρεβατιού που βρέθηκε στην
περιοχή των Ψαράδων. Η σημαία Ερυθρός σταυρός και το μαξιλάρι Καληνύχτα τοποθετούνται στον τοίχο
πάνω από τον μεταλλικό σκελετό κρεβατιού και πάνω στο κρεβάτι αντίστοιχα, συσχετίζοντας τα έργα.
Το τρίτο έργο είναι αυτό που λειτουργεί συνεκτικά μεταξύ της προίκας από ελληνικές σημαίες και της
εγκατάστασης με το κρεββάτι και τα ξεραμένα ψωμιά και ολοκληρώνει εννοιολογικά το σύνολο. Πρόκειται
για ένα γυναικείο γλυπτό από σαπούνι σε κατάσταση φθοράς, με σαφείς υπαινιγμούς για την αντιστοιχία
της φθοράς της ύλης του εικαστικού έργου με τις σωματικές και ψυχικές φθορές της σύγχρονης Ελληνίδας
χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων (σπάσιμο, αλλοίωση επιφάνειας, επικαθίσεις σκόνης και αιθάλης), που
συντηρείται εικαστικά με καρφιά και άνθη, παραπέμποντας στη σκληρότητα και δύναμη που πηγάζει από
την ομορφιά και την αγνότητα της φύσης. Το γλυπτό υφίσταται εικαστική συντήρηση με τη χρήση
καρφιών, ανθών και κομματιών σημαίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
Το τελευταίο μέρος, περιλαμβάνει τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τη σύνθεση του θεωρητικού
με το πρακτικό μέρος, καθώς και από τα στάδια της δημιουργικής διαδικασίας που οδήγησε στην παραγωγή
των έργων.
________________________________________________________________________________________________
The following artwork attempts to draw an artistic depiction of the “picture” of female mentality, from the artist’s point of view, which was developed through the complex conditions of the 2009-2023 economical and health crisis in Greece. The linchpin of the artworks’ production is the investigation and research of the process of the current cultural and social-economical state which provokes an interactive relationship between the physical degeneration of matter and other aspects, like emotion and tenderness.
The dissertation is separated in two parts; theoretical and artistic. In the first chapter of the theoretical part the position of women in resent and current history is projected. The second chapter projects issues concerning the gender-based consensus views, stereotypes, discrimination and female rights. The third chapter regards the modern Greek artist and her position in the artistic landscape. The fourth chapter includes the transition from the theoretical to the artistic part of the dissertation. It’s analyzed how the landscape, peripatetic art and the return at the village of Pharades, Prespes has played a decisive part in the creative process and the final product. In the second part the three works of art are exhibited in descriptive presentation.
The first work if art titled : I still love you is a queer dowry consisted of Greek flags that have been conservated in an artistic fashion.
Specifically, the dowry includes:
- An Artistically conservated Banner of a Greek flag
• Two embroidery cushions of cloth Greek flags. On the first the word “Goodnight” (Καληνύχτα) is embraided and on the seconds the phrase “ This too shall not pass” (“Κιαυτόδενθαπεράσει”)
- A tablecloth embraided with elements collected from various exchanges of household equipment.
- A cloth Greek flag, called “Red Cross”, whose cross has been painted red.
The second work of art, an installation titled “Sin”, is composed of stale pieces of bread that have been collected from the first day of the first coronavirus quarantine, to the day of the beginning of the work for the presentation of the dissertation (23 March 2020 - 23 February 2023). The bread pieces were placed under the metallic bed skeleton that was found in the villadge of Psarades. The ‘Red Cross’ flag and the “Goodnight” pillow are placed on the wall over the metallic bed skeleton and on the bed respectively, associating the individual works of art.
The third work of art, titled “Blooms and nails” connects the dowry of Greek flags and the installation of the bed and the stale bread. It is a female sculpture made of soap at the state of degeneration. It is artistically conservated with nails, blooms and scraps from the flag of the University of West Macedonia.
The last part, compromises the deductions that arose from the composition of the theoretical and the practical parts as well as the stages of the creative process that led to the creation of the pieces. | en_US |
