| dc.description.abstract | Στη διάρκεια της κύησης η γυναίκα μπορεί να προσβληθεί από διάφορες λοιμώδεις ασθένειες, όπως ακριβώς και σε κάθε άλλη περίοδο της ζωής της. Οι ασθένειες αυτές προκαλούνται από ιούς, βακτήρια ή πρωτόζωα. Οι λοιμογόνοι αυτοί οργανισμοί προσβάλλουν το έμβρυο είτε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είτε κατά τη διάρκεια του τοκετού είτε κατά την περίοδο του θηλασμού. Ο όρος TORCH χρησιμοποιείται για την περιγραφή των κύριων λοιμογόνων παραγόντων που μεταδίδονται στο έμβρυο και του προκαλούν ενδομήτριες ή και περιγεννητικές λοιμώξεις. Το ακρωνύμιο προέρχεται από τα αρχικά των λοιμώξεων Toxoplasma (τοξόπλασμα), Others (σύφιλη, HIV, Παρβοϊός Β19, Ηπατίτιδα Β, Ηπατίτιδα C, Ιός της ανεμευλογιάς – Έρπητας Ζωστήρας (VZV)), Rubella (ερυθρά), Cytomegalovirus (κυτταρομεγαλοϊός) και Herpes Simplex (έρπης γεννητικών οργάνων). Η βαρύτητα του προβλήματος εξαρτάται από το είδος του μικροοργανισμού, την ηλικία κύησης κατά την οποία η γυναίκα ήρθε σε επαφή με τον λοιμογόνο παράγοντα, από το αν η λοίμωξη εμφανίζεται για πρώτη φορά (πρωτολοίμωξη) και δεν είναι απλώς μία υποτροπή και από το αν η μητέρα έχει εμβολιασθεί. Οι συγγενείς λοιμώξεις αποτελούν ακόμα και σήμερα σημαντικό παράγοντα που συμβάλλουν στην εμβρυϊκή, νεογνική και βρεφική νοσηρότητα και θνησιμότητα. Οι κύριες επιπτώσεις αυτών είναι η αυτόματη αποβολή πρώτου ή δευτέρου τριμήνου, ο ενδομήτριος θάνατος στο τρίτο τρίμηνο, ο πρόωρος τοκετός λόγω πρώιμων συστολών της μήτρας, οι συγγενείς δυσπλασίες του εμβρύου όπως υδροκεφαλία, μικροκεφαλία και ηπατοσπληνομεγαλία, οι κλινικές εκδηλώσεις στο νεογνό μετά τη γέννηση του όπως καταρράκτης και απώλεια ακοής και τέλος οι όψιμες εκδηλώσεις όπως νοητική υστέρηση και διαταραχή της όρασης. Τις τελευταίες δεκαετίες γίνονται προσπάθειες και παρεμβάσεις σχετικά με την αποφυγή της μετάδοσης ορισμένων λοιμώξεων κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η σοβαρότητα του προβλήματος απαιτεί τη σοβαρή αντιμετώπιση του. Με τη σωστή ενημέρωση των γυναικών καθώς και των υποψήφιων μητέρων για τους τρόπους πρόληψης μόλυνσης του εμβρύου-νεογνού, την σύντομη αναγνώριση των προδιαθεσικών παραγόντων και την ομαδοποίηση των γυναικών σε ομάδα υψηλού κινδύνου, την έγκαιρη διάγνωση και την οργάνωση του ιατρικού και μαιευτικού προσωπικού η αντιμετώπιση γίνεται πιο αποτελεσματική. | en_US |
