Χρήση και έκβαση τεχνικών της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε γυναίκες με ιστορικό καρκίνου

Abstract

Στη παρούσα διπλωματική εργασία προσδιορίζεται η χρήση των τεχνικών της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και αναλύονται τα ποσοστά επιτυχίας αυτών στις γυναίκες που έχουν ιστορικό γυναικολογικού καρκίνου. Συγκεκριμένα, αναπτύσσεται η πιθανότητα γονιμοποίησης μετά από τη θεραπευτική αγωγή κατά της εκάστοτε κακοήθειας. Η συμβολή της Ιατρικής και των σύγχρονων τεχνολογιών έχουν φέρει θεαματική πρόοδο, αφού πλέον είναι δυνατή η χρήση συγκεκριμένων μεθόδων διέγερσης των ωοθηκών πριν την έναρξη της ακτινοβολίας ή της χημειοθεραπείας, καθώς και το ενδεχόμενο αξιοποίησης τεχνικών, όπως η ταχεία κρυοσυντήρηση των ωαρίων ή των εμβρύων που αποτελεί τον νέο πυλώνα της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Οι τεχνικές αυτές είναι μόνο μερικές από τις μεθόδους της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που δίνουν, σήμερα, την ευκαιρία τεκνοποίησης στις καρκινοπαθείς γυναίκες. Σκοπός της συγκεκριμένης διπλωματικής εργασίας αποτελεί η ενίσχυση και η ενθάρρυνση του αξιόπιστου ελέγχου, καθώς και η βελτίωση της γονιμότητας με την εμπεριστατωμένη χρήση των σύγχρονων διαδικασιών της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε κάθε γυναίκα που επιθυμεί να τεκνοποιήσει και έχει νοσήσει από καρκίνο.