| dc.description.abstract | Ο HIV είναι μία ασθένεια η οποία δεν περιορίζεται στα φυσικά συμπτώματα και κινδύνους αλλά αποτελεί ένα πολυδιάστατο ζήτημα με ιδιαίτερα ευαίσθητες κοινωνικές πτυχές που συνοδεύονται από δεκαετίες προκαταλήψεων, φόβου, παραπληροφόρησης και στιγματισμού, που γίνονται ακόμη πιο έντονα σε συνδυασμό με την ιδιαίτερα ευαίσθητη κατάσταση της εγκυμοσύνης. Έτσι λοιπόν, η ολιστική προσέγγιση των οροθετικών εγκύων γυναικών πριν και μετά τον τοκετό είναι το θεμέλιο για τη διαχείριση τους τόσο ως προς τη συμμόρφωσή τους με την θεραπεία για την υγεία των ίδιων και των παιδιών τους αλλά και τόσο ως προς την διαχείριση τους ως άνθρωποι και όχι μόνο ως ασθενείς, στα πλαίσια της ψυχολογικής υποστήριξης της δια βίου αγωγής με ένα χρόνιο νόσημα και της αντιμετώπισης του κοινωνικού στίγματος που το περιβάλλει.
Συγκεκριμένα για τις έγκυες γυναίκες έχει παρατηρηθεί πως η συμμόρφωση με την αγωγή βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην σωστή και επαρκή πληροφόρηση τους σχετικά με τον ιό και τη θεραπεία και ακόμη περισσότερο στην ψυχοκοινωνική τους υποστήριξη τόσο από το άμεσο περιβάλλον τους και τους επαγγελματίες υγείας αλλά και μέσα από την διασύνδεση τους με άτομα που και τα ίδια πάσχουν και άρα μπορούν καλύτερα να κατανοήσουν τα ιδιαίτερα προβλήματα και ανάγκες τους.
Επομένως, οι επαγγελματίες υγείας και ιδιαίτερα οι μαίες που αποτελούν την πρώτη γραμμή αντιμετώπισης και διαχείρισης των γυναικών σε κάθε πτυχή της αναπαραγωγικής τους υγείας καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, θα πρέπει να αναπτύξουν σχέσεις που να βασίζονται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και σεβασμό απέναντι στις ανάγκες των γυναικών και να αναγνωρίζουν έγκαιρα την ανάγκη υποστήριξης ατόμων που μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα. Απαιτείται η συνεργασία μεταξύ των επαγγελματιών υγείας και των εγκύων γυναικών και του υποστηρικτικού περιβάλλοντος τους προκειμένου να μειωθούν τα εμπόδια στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Οι μαίες και όλη οι επαγγελματίες υγείας καλούνται να μένουν έγκυρα ενημερωμένοι για τις εξελίξεις γύρω από το ζήτημα τόσο στις ιατροθεραπευτικές αλλά και στις κοινωνικές πτυχές του, έχοντας το διπλό καθήκον τόσο του εκπαιδευόμενου αλλά και του εκπαιδευτή, οφείλοντας να αντιμετωπίσουν πρώτα οποιεσδήποτε τυχόν προκαταλήψεις και παραπληροφόρηση οι ίδιοι έχουν, προσεγγίζοντας κάθε ασθενή χωρίς να κάνουν διακρίσεις στην παροχή φροντίδας. Η διαχείριση του HIV τόσο σε επίπεδο κοινωνίας αλλά και θεραπείας πρέπει να είναι προσωποκεντρική και να περιλαμβάνει τα άτομα που πάσχουν στον αγώνα για την ενημέρωση των νόμων, την δημιουργία κατάλληλων θεραπειών και κοινωνικών προσεγγίσεων των ασθενών και την ευαισθητοποίηση της ευρύτερης κοινωνίας με στόχο την πρόληψη και καταπολέμηση τόσο του ίδιου του ιού αλλά και του στίγματος και προκατάληψης που τον ακολουθεί. | en_US |
