| dc.description.abstract | Η σεξουαλικότητα για τα ανάπηρα άτομα αποτελεί έναν τομέα δυσφορίας, αποκλεισμού και αυτοαμφισβήτησης, με αποτέλεσμα η μελέτη της συχνά να αποφεύγεται. Όταν παράγοντες όπως η σεξουαλικότητα εξαιρούνται από τη θεώρηση της ανθρώπινης ύπαρξης, οι θεμελιώδεις αρχές της συμπερίληψης και της ανθρωποκεντρικής οπτικής της εργοθεραπείας φαντάζουν ασήμαντες. Ο σκοπός της μελέτης στην παρούσα εργασία έγκειται στη διερεύνηση των απόψεων γονέων ή κηδεμόνων σχετικά με ζητήματα σεξουαλικότητας και σεξουαλικής εκπαίδευσης των έφηβων παιδιών τους. Οι αντιλήψεις τους ερευνήθηκαν μέσω ερωτηματολογίου που δημιουργήθηκε για τους σκοπούς της έρευνας. Ο συνολικός αριθμός του δείγματος ήταν 111 άτομα, γονείς ή κηδεμόνες αναπήρων και μη εφήβων. Μέσω της στατιστικής ανάλυσης των δεδομένων, η πλειοψηφία του δείγματος φάνηκε να αναγνωρίζει τη σημαντική συμβολή της σεξουαλικής εκπαίδευσης στη ζωή όλων των παιδιών. Βάσει των αποτελεσμάτων, οι εκφραζόμενες ανησυχίες ήταν εντονότερες για τους γονείς ή κηδεμόνες αναπήρων τέκνων. Το δείγμα ανέδειξε ως κύρια γονική ανησυχία τον κίνδυνο σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης, γεγονός που καθόρισε τις συνεπαγόμενες ανάγκες της πρόληψης και της συναίνεσης, σημαντικές προτεραιότητες. Τέλος, η συνάφεια της εργοθεραπείας με τη σεξουαλική εκπαίδευση αναγνωρίστηκε σε πολύ μικρό βαθμό. Τη συζήτηση των ερευνητικών ευρημάτων ακολουθούν κατευθυντήριες προτάσεις για την περαιτέρω διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της αναπηρίας, της εργοθεραπείας, της σεξουαλικότητας και της σεξουαλικής εκπαίδευσης. | en_US |
