| dc.description.abstract | Τα έπιπλα για πρώτη φορά εμφανίστηκαν στην Ασία και γενικά σε όλους τους ανατολικούς λαούς. Δημιουργούνταν έπιπλα πολυτελή και με χλιδή και αυτό γινόταν διότι οι βασιλείς και οι ευγενείς είχαν μεγάλη οικονομική ευχέρεια και είχαν την αποκλειστική προμήθεια. Τα έπιπλα αυτά ήταν βαριά ,διακοσμημένα με χρυσό, ασήμι, ελεφαντόδοντο και πολλά περίτεχνα σχέδια σκαλισμένα επάνω τους σε αντίθεση με των Ελλήνων που τα χαρακτήριζε η απλότητα. Παρ’ όλο την απλότητα τους , τα έπιπλα των Ελλήνων ήταν κομψά και λιτά όπως τα κρεβάτια, τα τραπέζια και άλλα καθημερινά έπιπλα.
Οι Ρωμαίοι πήραν παράδειγμα από τους Έλληνες στην δημιουργία του επίπλου αλλά και σε άλλους τομείς της ζωής τους, με την διαφορά ότι μπορεί οι Έλληνες να ήταν συνηθισμένοι στην απλότητα αλλά οι Ρωμαίοι ήθελαν την χλιδή και έτσι τα έπιπλά τους ήταν πολυτελή. Τον Μεσαίωνα, η τέχνη δυστυχώς του επίπλου παρήκμασε και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι μεγάλες αίθουσες και στα σπίτια να είναι σχεδόν άδεια.
Η εποχή σταθμός για το έπιπλο είναι η Αναγέννηση. Την εποχή αυτή ήρθε ο διαχωρισμός των επίπλων σε γοτθικό, Αναγέννησης, Λουδοβίκου και το έπιπλο έφτασε στην τελειότητα. Είναι κομψό αλλά και επιβλητικό. Έτσι το έπιπλο από τότε αρχίζει να έρχεται πιο κοντά στις ανάγκες του ανθρώπου. Τα έπιπλα θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας του. Σήμερα είναι άνετα, οικονομικά και κομψά. Επιπροσθέτως δημιουργούνται έπιπλα σε διάφορα μεγέθη ανάλογα με τις προτιμήσεις του κάθε ατόμου.
Η εργασία έχει θέμα τα έπιπλα εσωτερικού χώρου και πιο συγκεκριμένα θα αναλύσω πιο κάτω και θα παραθέσω φωτογραφίες από την κατασκευή δύο ίδιων ραφιών οι οποίες έχουν δημιουργηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να μετακινηθούν μέσα στον χώρο, δίνοντας την ελευθερία στον εκάστοτε χρήστη ανάλογα με τις ανάγκες του και την καθημερινότητά του. | en_US |
