dc.description.abstract | Στην πτυχιακή εργασία, γίνεται μια σημαντική προσπάθεια προσδιορισμού της εκτεταμένης χρήσης του αυτοκινήτου και του τρόπου που αυτή συνδέεται με το χώρο και τις υποδομές. Ως πρώτο βήμα της εργασίας ορίζεται η μελέτη εναλλακτικών τρόπων μεταφοράς μέσω της εκτεταμένης βιβλιογραφικής ανασκόπησης αλλά και της διεκπεραίωσης έρευνας ερωτηματολογίου. Συγκεκριμένα μελετούνται, αναλύονται και περιγράφονται γνωστές ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες παρέχουν πρωτότυπες προσεγγίσεις επί του θέματος. Οι εταιρείες που επιλέχθηκαν ήταν η εταιρεία MOIA: Ridesharing, η οποία εδρεύει στην Γερμανία, η εταιρεία Lime, η οποία έχει έδρα της την Αμερική, η εταιρεία BlueSG που εδρεύει στην Σιγκαπούρη, η εταιρεία ZipCar που εδρεύει στη Βοστώνη, αλλά αναλύθηκε και το project wheeliz, το οποίο αφορά άτομα που μετακινούνται με την χρήση αμαξιδίου. Μέσα από την εργασία φανερώνεται η περιπλοκότητα των συγκοινωνιακών φαινομένων, αλλά και τα υψηλά ποσοστά απρόβλεπτων παραγόντων, όπως είναι για παράδειγμα ο ιός covid-19, που ενδέχεται να επηρεάσουν καθοριστικά το πυρήνα των συγκοινωνιακών αναλύσεων. Παράλληλα προκύπτουν επιρροές από δημογραφικούς παράγοντες, όπως είναι το φύλο στο ενδεχόμενο επιλογής των νέων αυτών τρόπων μετακίνησης. Η εργασία επιπλέον εντοπίζει και φανερώνει τον παράγοντα του τόπου, καθώς φαίνεται πως τα άτομα διαφορετικών περιοχών παρουσιάζουν διαφορετικές πεποιθήσεις γύρω από αυτές τις εφαρμογές μετακίνησης. Πιο αναλυτικά, οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης, η οποία είναι μια πόλη με σημαντικά συγκοινωνιακά προβλήματα, φανερώνει θετικότερη στάση και φαίνεται πιο αισιόδοξη ως προς το ενδεχόμενο εφαρμογής αυτών των υπηρεσιών στη χώρα σε σύγκριση με τους κατοίκους της Αθήνας, της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας. | en_US |