Τι ομάδα είσαι ; <<οπαδισμός>> και << οπαδική βία>> στην Ελλάδα

Abstract

Η συγκεκριμένη εργασία εξετάζει τον «οπαδισμό» και την «οπαδική βία» σε συνθήκες ατομικών συνεντεύξεων, δίνοντας έμφαση στο πλαίσιο της συζήτησης και στον λόγο των συμμετεχόντων. Αφορμόμενη, κυρίως, από μια κονστρουξιονιστική προσέγγιση στην Κοινωνική Ψυχολογία, αποσκοπεί στη διερεύνηση των παραγόντων στο λόγο των συμμετεχόντων που θεωρείται ότι συμβάλλουν στη διαμόρφωση της οπαδικής ταυτότητας και εμπειρίας. Το οικογενειακό περιβάλλον και η πατρική φιγούρα ανέκυψαν ως κεντρικοί διαμορφωτικοί παράγοντες, ενώ σημειώθηκαν επίσης αναφορές σε σχέση με το φύλο και την εθνική ή τοπική ταυτότητα. Στο πλαίσιο συζήτησης της βίας αναδύθηκε το επιχείρημα περί «παιχνιδιών εξουσίας» στο οποίο σημειώθηκε ως καταλυτικός ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης. Εν κατακλείδι, αντλώντας από το παράδειγμα του Κοινωνικού Κονστρουξιονισμού κατά τη θεματική ανάλυση, η οπαδική πραγματικότητα και εμπειρία, όπως και οι αναφορές στην αθλητική βία, ερμηνεύτηκαν με βάση τη νοηματοδότηση των ίδιων των συμμετεχόντων ενώ έγινε προσπάθεια να συνδεθούν αυτές οι νοηματοδοτήσεις με το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο αναφοράς, όπου αυτό ήταν δυνατό._______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________The following paper examines “football fandom” and “football related violence” using the method of individual interviews, while emphasizing the context of discussion and the participants’ discourse. Mainly drawing from a constructionist approach in Social Psychology, it aims to explore the factors that can be found in the participants’ statements and also shape the “football fan identity” and experience. The familial environment and the father figure emerged as key shaping factors, while there were also mentions of gender and national or local identity. In the context of discussion relating to “football violence”, the argument of “power dynamics” came up, in which the role of the Media was regarded as a catalyst. Conclusively, relying on the paradigm of Social Constructionism in the process of thematic analysis, the football fan's reality and experience, as well as the reports about football related violence, were interpreted according to the meanings that the participants themselves expressed. Concurrently, an effort was made to connect said meanings with the relating sociocultural context, wherever it was feasible.