Ανάλυση κόστους επισκευής ή αντικατάστασης σε υποθαλάσσιους αγωγούς

Abstract

Με την ανάπτυξη των μεταφορών, ενεργειακών και μη, μέσω δικτύων αγωγών έγινε επιτακτική ανάγκη να διασφαλιστεί η συνεχής λειτουργία τους με το λιγότερο κόστος. Για το λόγο αυτό πρέπει να είμαστε σε θέση να υπολογίσουμε με ακρίβεια το κόστος συντήρησης ενός δικτύου αγωγών. Για το λόγο αυτό θα πρέπει πρώτα να αναλογιστούμε τι ρόλο παίζουν οι υποθαλάσσιοι αγωγοί στη ζωή μας. Τόσο δηλαδή στις μεταφορές, όσο και στις ενεργειακές ανάγκες κάποιου τόπου. Επίσης θα πρέπει να δούμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των αγωγών και να τους χρησιμοποιήσουμε βάσει αυτών. Ακόμα το περιβάλλον θα πρέπει να είναι ένα σημαντικό κομμάτι της μελέτης μας. Το ποιο σημαντικό όμως από τα πλεονεκτήματα των αγωγών είναι το μικρό κόστος λειτουργίας, σε σχέση με τα άλλα μέσα μεταφοράς για τις ίδιες αποστάσεις. Το μεγαλύτερο μέρος από το κόστος λειτουργίας είναι αυτό που δίνεται στη συντήρηση του δικτύου. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να μελετήσουμε πρώτα την - τον βασικότερο συντελεστή του κόστους συντήρησης - την αξιοπιστία. ‘Αξιοπιστία είναι η πιθανότητα ένα εξάρτημα, μία συσκευή ή ένα σύστημα να πραγματοποιήσει την προκαθορισμένη αποστολή του, χωρίς αποτυχίες για ένα ορισμένο διάστημα, όταν λειτουργεί σωστά σε ένα προκαθορισμένο περιβάλλον.’ Αφού ορίσαμε τι είναι αξιοπιστία, στη συνέχεια αναλύουμε τον ορισμό της. Μετά ορίζουμε πως πρέπει να κάνουμε μια βάση δεδομένων αξιοπιστίας. Δουλεύοντας πάνω σε αυτό το πρότυπο, ορίζουμε τις περισσότερο πιθανές αιτίες αποτυχίας στους αγωγούς που είναι : •Φθορά •Ατυχήματα •Φυσικές καταστροφές Στη συνέχεια ενώνουμε τα διάφορα κομμάτια και υπολογίζουμε την συνολική αξιοπιστία που μπορεί να έχει κάποιος αγωγός. Καθώς επίσης και την πιθανότητα αποτυχίας. Η αξιοπιστία, όμως ενός αγωγού δεν μπορεί να είναι κοινή για όλο το δίκτυο και όλο το δίκτυο δεν αποτελείται μόνο από αγωγούς για τον λόγο αυτό υπολογίζουμε και την αξιοπιστία του δικτύου αγωγών. Αφού έχουμε υπολογίσει την αξιοπιστία του δικτύου πλέον είμαστε έτοιμοι να υπολογίσουμε το κόστος συντήρησης του δικτύου. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ποια μέθοδο συντήρησης θα ακολουθήσουμε. Οι μέθοδοι που αναπτύσσονται είναι οι εξής : •Προληπτική συντήρηση •Συντήρηση βάσει προδιαγραφών •Ομοιόμορφη συντήρηση •Συντήρηση αποκατάστασης βλαβών Η αναφορά γίνεται βάσει χρονολογικής σειράς χρησιμοποίησης της μεθόδου και προσπαθούμε να δούμε ποιες από τις τέσσερις είναι κατάλληλες για τα δίκτυα αγωγών. Καθώς μελετάμε τα συστήματα συντήρησης βρίσκουμε ένα ερώτημα : «Θα πρέπει να επισκευάσουμε ή να αντικαταστήσουμε τον κατεστραμμένο αγωγό:» Η απάντηση σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πολύ εύκολη καθώς οι αγωγοί δεν μπορούν να επισκευαστούν, παρά μόνο να αντικατασταθούν. Αυτές οι περιπτώσεις όμως είναι λίγες. Στις περισσότερες καταστροφές αγωγών η επισκευή μπορεί να γίνει. Έτσι θα πρέπει να φτιάξουμε ένα μαθηματικό μοντέλο το οποίο μέσω μιας καμπύλης θα μπορεί να μας πει πότε θα πρέπει να κάνουμε αντικατάσταση ή επισκευή.