| dc.description.abstract | Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετάται η διαχρονική σχέση ανάμεσα στις τέχνες της ζωγραφικής και της λογοτεχνίας γενικά, και ειδικότερα της ποίησης. Κεντρικό ερευνητικό ερώτημα υπήρξε η αναζήτηση αναλογιών και συσχετίσεων μεταξύ του ποιητικού και εικαστικού έργου του Κώστα Λούστα, με τη βοήθεια της σημειωτικής ανάλυσης, σε συνδυασμό με την πολιτισμική προσέγγιση. Από την ανάλυση των ποιημάτων και των ζωγραφικών έργων που μελετήθηκαν προέκυψαν κοινά θεματικά μοτίβα και κοινοί κώδικες έκφρασης. Η φύση και τα τοπία, (ιδιαίτερο αντικείμενο μελέτης υπήρξε η Φλώρινα), το υγρό στοιχείο (ποτάμι, θάλασσα), καθώς και ο χρόνος που φεύγει και ο θάνατος αποτελούν κατηγορίες τόσο για τη λογοτεχνική, όσο και για την εικαστική του έκφραση. Οι παράλληλες αναγνώσεις της ποίησης και της ζωγραφικής του Κώστα Λούστα απέδειξαν ότι οι τέχνες αυτές «συνομιλούν» στο έργο του συγκεκριμένου δημιουργού, αφού, όπως φάνηκε και στην ιστορική διαδρομή της σχέσης ανάμεσα στις τέχνες αυτές, ο δεσμός λόγου και εικόνας είναι δυνατός και διαχρονικός. Τέλος, στο δημιουργικό μέρος παρουσιάζονται μικρά πεζοποιήματα, ως προϊόντα έμπνευσης από το ποιητικό έργο του καλλιτέχνη.
Λέξεις κλειδιά: ποίηση, ζωγραφική, σχέση λόγου-εικόνας, Κώστας Λούστας. | en_US |
