| dc.description.abstract | Στην παρούσα εργασία μελετώνται συγκριτικά τρία θεατρικά έργα: η Μήδεια του Ευριπίδη, η Γέρμα του Λόρκα και το Κουκλόσπιτο (Νόρα) του Ίψεν. Οι τρεις ηρωίδες συγκεντρώνουν πολλαπλές ταυτότητες, όπως αυτή της γυναίκας, της συζύγου και της μητέρας μέσα σε κοινωνίες που αντιμάχονται την ισότιμη θέση τους. Υπό το πρίσμα αυτό αλλά και στο πλαίσιο θεσμών όπως ο γάμος, εξετάζονται οι επιθυμίες, με ψυχαναλυτικούς όρους, των τριών γυναικείων υποκειμένων, ο τρόπος που τις απωθούν ενώ ταυτόχρονα μετεωρίζονται μεταξύ των ενορμήσεων της ζωής και του θανάτου. Οι τρεις ηρωίδες εξωθούνται σε διαφορετικά είδη εγκλήματος, στοχεύοντας τελικά στην καταστροφή του εαυτού τους, σε μια συμβολική αυτοχειρία.
ABSTRACT
In the current study, three theatrical works are studied comparatively: Euripides' Medea, Lorca's Yerma and Ibsen's A Doll’s house (Nora). The three heroines combine multiple identities, such as that of wife, husband and mother in societies that oppose their equal position. In this light -but also in the context of institutions such as marriage- the desires of the three female subjects are examined in psychoanalytic terms as long as the way they repel them while at the same time hovering between the urges of life and death. The three heroines are forced into different types of crime, ultimately aiming at self-destruction, in a symbolic suicide. | en_US |
