| dc.description.abstract | Οι δασικές πυρκαγιές είναι ένα φυσικό φαινόμενο, το οποίο με καταστροφική μανία κάνει κάθε χρόνο την εμφάνισή του στα δάση ανά την υφήλιο και φέρει αρνητικές περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες. Για τον λόγο αυτό, η ύπαρξη ενός αποτελεσματικού σχεδίου αντιμετώπισης των πυρκαγιών είναι καίριας σημασίας, ιδιαίτερα κατά τους κρίσιμους μήνες της αντιπυρικής περιόδου. Τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης αποτελούν ένα σημαντικό σύμμαχο στην προσπάθεια καταστολής των δασικών πυρκαγιών. Ιδιαίτερη προσοχή, μάλιστα, θα έπρεπε να δίνεται στην κατανομή των κλιμακίων των πυροσβεστικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων. Η παρούσα μελέτη στρέφει το βλέμμα στην ανάπτυξη ενός μοντέλου βελτιστοποίησης της κάλυψης των δασών από αέρος, ικανό να αποτελέσει εργαλείο στη λήψη αποφάσεων. Το μοντέλο λαμβάνει υπόψιν ρεαλιστικούς παράγοντες, όπως η επικινδυνότητα έναυσης πυρκαγιάς ανά περιοχή, τα χαρακτηριστικά των εναέριων μέσων, ο τρόπος δράσης τους, η διαθεσιμότητα σε μέσα και εγκαταστάσεις (αεροδρόμια και ελικοδρόμια) κ.α.. Η δυνατότητα εφαρμογής του μοντέλου σε διάφορες καταστάσεις επιβεβαιώνεται με τη μελέτη περίπτωσης της Ελλάδας, για την οποία εξάγεται η βέλτιστη κατανομή εναέριων μέσων για τη μέγιστη κάλυψη της επικράτειας. Στο τέλος, γίνεται αξιολόγηση των αποτελεσμάτων, λαμβάνοντας υπόψιν και παρελθοντικές πολιτικές κατανομής των εναέριων μέσων. | en_US |
