Αριστοτελικές τεχνικές στον θεατρικό λόγο του Σαίξπηρ

Abstract

Στη συγκεκριμένη εργασία γίνεται μια προσπάθεια ανάδειξης κάποιων κοινών σημείων μεταξύ των βασικών στοιχείων της ρητορικής του Αριστοτέλη και της θεατρικής γραφής του Γουίλιαμ Σαίξπηρ στο έργο του Ιούλιος Καίσαρας. Γνωρίζοντας σημαντικά βιογραφικά στοιχεία του Αριστοτέλη και του έργου του τόσο στην Ρητορική όσο και στην Ποιητική του, διακρίνοντας τη στενή σχέση της ρητορικής με την γλώσσα και με την επικοινωνία και την σημασία της οπτικής ρητορικής , θα προχωρήσουμε στη γνωριμία με τον Σαίξπηρ τη ζωή και τις επιρροές του που διαμόρφωσαν το έργο του και εν τέλει διαμόρφωσαν το ύφος και τον τρόπο γραφής του. Επιχειρείτε, λοιπόν, η συγκριτική μελέτη των όρων και των τεχνικών της κλασικής ρητορικής και της δημιουργικής γραφής στο θεατρικό λόγο ώστε να αναδειχθεί η συσχέτισή τους , αλλά και οι διαφορές τους στο πέρασμα των αιώνων. This thesis’s goal is to show the certain parallels that can be drawn between the Aristotle’s Rhetoric and William Shakespeare’s writing in “Julius Caesar” play. Beginning from Aristotle’s work through his Rhetoric and Poetics and taking into account the close link between rhetoric and speech , and communication and optical rhetoric, we shall meet Shakespeare’s life and influences that formed his way of writing and his work. Thus, it is endeavoring a comparative study of classic rhetoric’s terms and technics and theatrical creative writing as to show the common features and differences between them through centuries.