«Ιδιωτοπία»

Abstract

Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία παρουσιάζεται αρχικά η έννοια της οντότητας του τοπίου της περιοχής Πρεσπών. Έπειτα παρουσιάζονται οι βραχογραφίες στους Ψαράδες καθώς και η θέαση του τοπίου μέσα από αυτές με την βοήθεια ενός Drone. Η θέση των ματιών σε τρεις εικόνες αγιογραφίας/βραχογραφίας, που βρίσκονται ενσωματωμένες ψηλά στους βράχους αποτέλεσε την αρχική ιδέα του έργου. Πώς βλέπουν άραγε αυτά τα μάτια το τοπίο; Πώς φαίνονται τα χρώματα από εκεί ψηλά; Μήπως είναι όλα αλλιώτικά; Τα ζωγραφικά έργα που έγιναν μετά από μελέτη των εικόνων από το Drone, από εξονυχιστική παρατήρηση των βράχων και γενικότερα της τριγύρω περιοχής, αλλά και το οσφρητικό περιβάλλον που προκύπτει από υλικά και μυρωδιές του τόπου, παραπέμπουν σε αναδυόμενες οντότητες που θέλουν να ξεφύγουν από το άψυχό τους και να μας κοινοποιήσουν τα χαρακτηριστικά τους. Επίσης παρουσιάζονται και αναλύονται τα ζωγραφικά έργα και η οσφρητική διάσταση του συγκεκριμένου ιδιωτοπίου και τέλος οι περιπτώσεις καλλιτεχνών που παρουσιάζουν έναν υβριδικό χειρισμό της ύλης στα ιδιωτοπία που δημιουργούν ____________________________________________________________________________________________________ In this master's thesis, the concept of the entity of the landscape of the Prespa area is first presented. Then the rock paintings in Psarades are presented as well as the view of the landscape through them with the help of a Drone. The position of the eyes in three icons of hagiography/petroglyphs, which are embedded high in the rocks, formed the original idea of the project. How do these eyes see the landscape? How do the colors look from up there? Is everything different? The paintings made after studying the images from the Drone, from a careful observation of the rocks and the surrounding area in general, as well as the olfactory environment resulting from the materials and smells of the place, refer to emerging entities that want to escape from the inanimate them and share their features with us. Also presented and analyzed the paintings and the olfactory dimension of the particular idiotopia and finally the cases of artists who present a hybrid handling of matter in the idiotopias they create