| dc.description.abstract | Ο τουριστικός τομέας αποτελεί έναν τομέα με ιδιαίτερη συνεισφορά στο ΑΕΠ σε παγκόσμιο επίπεδο. Ωστόσο, σαν τομέας χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα ευάλωτος και ασταθής σε εξωτερικές πιέσεις, με αποτέλεσμα οι διάφορες κρίσεις να τον επηρεάζουν. Η παγκόσμια υγειονομική κρίση του COVID-19 που πλήττει τις χώρες τα τελευταία δύο έτη, έχει δημιουργήσει μια ιδιαίτερα σοβαρή τουριστική κρίση. Οι επιπτώσεις, μάλιστα της κρίσης αυτής αναγνωρίζονται ως μακροπρόθεσμες, και για τον λόγο αυτό όλες οι χώρες κλήθηκαν να λάβουν μέτρα ενίσχυσης του τουριστικού τομέα, αλλά και να εισάγουν σημαντικές αλλαγές. Οι αλλαγές, αυτές ωστόσο πρέπει να συνάδουν με την τουριστική συμπεριφορά, η οποία αντίστοιχα έχει αλλάξει σημαντικά και οδηγεί σε νέες συνθήκες. Μάλιστα, η συμπεριφορά των τουριστών δύναται να καθοδηγήσει τους φορείς χάραξης πολιτικής σε λήψη ορθών αποφάσεων, καθώς οι επιλογές των τουριστών προσδίδουν αξία στο τουριστικό προϊόν και διαμορφώνουν τους τουριστικούς προορισμούς. Έτσι, η πανδημία δύναται να αποτελέσει παράγοντα για ριζική αναδιαμόρφωση του τουριστικού τομέα και στη διαμόρφωση στρατηγικών προώθησης νέων μορφών τουρισμού που χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη ανθεκτικότητα και βιωσιμότητα. Σκοπό της εργασίας αποτελεί η διερεύνηση των επιπτώσεων από την πανδημία του COVID-19 σε παγκόσμιο επίπεδο στον τουριστικό τομέα και στην τουριστική συμπεριφορά, η οποία κατευθύνει και καθοδηγεί τη χάραξη πολιτικών. Για την ανάλυση της πανδημίας, μάλιστα, ως μέσο ριζικών αλλαγών για έναν βιώσιμο και ανθεκτικό τουρισμό παρουσιάζεται η περίπτωση της Ιταλίας, μια χώρας που στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από την τουριστική βιομηχανία και η οποία επιχειρεί αναλύοντας την τουριστική συμπεριφορά να θέσει νέες βάσεις στον τουριστικό της τομέα. | en_US |
