Το έργο του παιχνιδιού σε παιδιά με διαταραχή αυτιστικού φάσματος: μελέτη περίπτωσης

Abstract

Η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) αποτελεί αντικείμενο εντατικής μελέτης από πληθώρα ερευνητών στο πέρασμα των χρόνων. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία τα παιδιά που έχουν διαγνωστεί με ΔΑΦ συναντούν εμπόδια στην καθημερινότητά τους, που μπορεί να επηρεάσουν τη συμμετοχή τους σε διάφορους τομείς έργων. Η εργοθεραπεία, κατά την παρέμβαση των παιδιών με ΔΑΦ, έχει ως στόχο την ενίσχυση των λειτουργικών τους ικανοτήτων και της συνολικής ευημερίας και ποιότητας της ζωής τους. Ένα αναπόσπαστο κομμάτι αυτών των παρεμβάσεων περιλαμβάνει την ενσωμάτωση του παιχνιδιού. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να διερευνηθεί ο ρόλος του παιχνιδιού στις παρεμβάσεις για παιδιά με ΔΑΦ, αξιολογώντας την αποτελεσματικότητά του στην ενίσχυση των λειτουργικών ικανοτήτων, των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων και της γενικής ευεξίας τους. Η εργασία αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο αφορά το θεωρητικό υπόβαθρο και απαρτίζεται από δύο κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο προσδιορίζεται ο ορισμός, τα αίτια, τα χαρακτηριστικά και οι παρεμβάσεις σε άτομα με ΔΑΦ. Στο δεύτερο αναφέρεται ο ορισμός του παιχνιδιού, η συνεισφορά του στα παιδιά, τα στάδια ανάπτυξης και τα είδη παιχνιδιού. Επιπλέον, περιγράφεται ο ρόλος του παιχνιδιού στην εργοθεραπεία και η επιρροή του αυτισμού στον τρόπο συμμετοχής στο παιχνίδι των παιδιών. Το δεύτερο μέρος αποτελεί το ερευνητικό σκέλος της εργασίας και περιλαμβάνει την ανάλυση μιας μελέτης περίπτωσης. Η μελέτη διεξάγεται σε κλινικό θεραπευτικό πλαίσιο έχοντας διάρκεια πέντε μήνες. Για την διεξαγωγή της, έγινε χρήση της μεθόδου των κλινικών παρατηρήσεων και της συνέντευξης με την χρήση ενός προσαρμοσμένου ερωτηματολογίου βασισμένο στο OTPF-4 του Αμερικάνικου Συλλόγου (2020). Πραγματοποιήθηκε μια αρχική αξιολόγηση από την ερευνήτρια και μια τελική επαναξιολόγηση μετά το πέρας της εργοθεραπευτικής παρέμβασης. Στη συγκεκριμένη μελέτη περίπτωση 2 περιγράφονται το προφίλ έργου ενός αυτιστικού αγοριού 5 ετών και η συμμετοχή του στους τομείς έργων πριν και μετά την παρέμβαση μέσω παιχνιδιού. Από τη βιβλιογραφική ανασκόπηση και τα αποτελέσματα της μελέτης περίπτωσης φαίνεται ότι το παιχνίδι ενισχύει την κοινωνική, συναισθηματική, γνωστική και σωματική ανάπτυξη του συγκεκριμένου παιδιού με ΔΑΦ σύμφωνα με τη συνέντευξη του εργοθεραπευτή του και τις κλινικές παρατηρήσεις. Κατανοώντας τη σημασία του παιχνιδιού στην εργοθεραπεία για παιδιά με ΔΑΦ, αυτή η μελέτη στοχεύει στην παροχή πολύτιμων γνώσεων και συστάσεων σε θεραπευτές, γονείς και εκπαιδευτικούς που εμπλέκονται στη φροντίδα και υποστήριξη παιδιών με ΔΑΦ.