| dc.description.abstract | Ο θάνατος αποτελεί ένα από τα πιο διαχρονικά θέματα που απασχολούν την ανθρώπινη σκέψη και δημιουργία. Αυτή η έρευνα εξετάζει τη σπονδυλωτή αφήγηση ως εργαλείο διερεύνησης της αντίληψης του θανάτου, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τις απαντήσεις εκατό ατόμων στην ερώτηση: «Περιγράψτε την ιδανική μέρα του θανάτου σας». Εφαρμόζοντας την αυτοεθνογραφία ως ερευνητική μέθοδο, η μελέτη συνδυάζει προσωπικές εμπειρίες με κοινωνικές παρατηρήσεις, προσφέροντας μια πολυεπίπεδη προσέγγιση του θέματος.
Η ανάλυση αποκαλύπτει κοινά μοτίβα, όπως η άνοιξη, ο ύπνος και η συνάντηση με φίλους, που υπογραμμίζουν την ανάγκη για γαλήνη, ανανέωση και κοινωνική σύνδεση στην τελική στιγμή της ζωής. Μέσω της σπονδυλωτής αφήγησης, η έρευνα αναδεικνύει τις ψυχολογικές και πολιτισμικές διαστάσεις της ανθρώπινης εμπειρίας του θανάτου. Ο στόχος είναι να παρουσιαστεί η σπονδυλωτή αφήγηση ως εργαλείο κατανόησης σύνθετων θεμάτων και να εμπλουτιστεί η συζήτηση γύρω από τη θεματική του θανάτου μέσα από πολλαπλές προοπτικές.
________________________________________
Abstract
Death has long been a universal and timeless subject of human thought and creativity. This study explores multiplot multicharacter storytelling as a means to examine perceptions of death, drawing on the responses of one hundred individuals to the question: “Describe your ideal day of death.” Employing autoethnography as a research method, the study combines personal experiences with cultural observations, offering a multifaceted approach to the topic.
The analysis highlights recurring themes such as springtime, sleep, and gatherings with friends, emphasizing the human need for peace, renewal, and social connection at life's final moment. Through modular storytelling, the research uncovers psychological and cultural dimensions of the human experience of death. The aim is to establish modular storytelling as a tool for understanding complex issues and to enrich discussions about death from diverse perspectives. | en_US |
