Γονεϊκές Τοποθετήσεις στον Ομόφυλο Σεξουαλικό Προσανατολισμό

Abstract

Η παρούσα εργασία διερευνά τις τοποθετήσεις γονέων στον ομόφυλο σεξουαλικό προσανατολισμό και τις συνακόλουθες ρητορικές και ιδεολογικές συνέπειες τους. Ακολουθώντας μια κοινωνική κονστρουξιονιστική προσέγγιση, η εν λόγω έρευνα αποσκοπεί στην εξέταση των κατασκευών και παραδοχών, των ρητορικών στρατηγικών, των τεχνικών λογοδοσίας, καθώς και των ιδεολογικών διλημμάτων που εντοπίζονται στον λόγο των συμμετεχόντων/ουσών. Τα ευρήματα αναδεικνύουν μια συστηματική διάκριση μεταξύ ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων. Η διάκριση αυτή αφενός αποδίδεται σε ομοφυλόφιλα άτομα λόγω μιας «διαφοροποιητικής» συμπεριφοράς που τους αποδίδεται. Αφετέρου, κινητοποιείται από ορισμένους/ες συμμετέχοντες/ουσες, προκειμένου να διαφοροποιηθούν από τα ομοφυλόφιλα άτομα. Επιπλέον, η ομοφυλοφιλία κατασκευάζεται ως μη φυσιολογική, ως σωματική και ψυχική ασθένεια, λόγος με πιθανές στιγματιστικές και κοινωνικοαποκλειστικές συνέπειες. Εν κατακλείδι, η ετεροκανονικότητα φαίνεται να συντηρείται ως νόρμα, με ό,τι «αποκλίνει» να καθίσταται – κατά συνέπεια – προβληματικό_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________The present study explores parental positions on homosexual orientation and its consequential rhetorical and ideological consequences. Following a social constructionist approach, this research aims to examine the constructions and assumptions, rhetorical strategies, accountability techniques and ideological dilemmas, which are found in the discourse of the participants. The findings suggest a distinction between homosexuals and heterosexuals. The distinction on the one hand, to a “differentiating” behavior, attributed to homosexuals. On the other hand, it is mobilized by participants, in order to differentiate themselves from the homosexual people. Moreover, homosexuality is constructed in terms of abnormality, physical and mental illness, which mobilizes discourse that can be stigmatizing and socio exclusive. In conclusion, heteronormativity seems sustained as the norm, with any “deviations” treated – consequently – as problematic.