| dc.description.abstract | Γενικά, η έννοια της καινοτομίας των Α.Π.Ε. αποτελεί μια κατευθυντήρια γραμμή για την οικονομική επιτυχία στη σημερινή εποχή της πληροφορίας και στηρίζεται κυρίως στο γεγονός ότι, η καινοτομία είναι μια διαδικασία με αλληλεπιδράσεις όπου θεσμοί και οργανισμοί επικοινωνούν, συνεργάζονται και αλληλεπιδρούν.
Συνεπώς, η κατανόηση των διασυνδεδεμένων μεταξύ των εμπλεκομένων αυτών θεσμών και οργανισμών στη διαδικασία της καινοτομίας είναι το κλειδί γοα τη βελτίωση της καινοτόμου απόδοσης. Μάλιστα οι αλληλεπιδράσεις αυτές μεταξύ των εμπλεκομένων οργανισμών σε θέματα τεχνολογικής ανάπτυξης είναι τόσο σημαντικές, όσο και οι επενδύσεις σε Ε&Α. Οι εθνικές κυβερνήσεις αποτελούν σημαντικό κομμάτι αυτής της διαδικασίας καινοτομίας των Α.Π.Ε., με την ενίσχυση της υποδομής σε Ε&Τ και με την προσπάθεια να βελτιωθεί το ρυθμιστικό πλαίσιο και γενικότερα οι θεσμικοί όροι που έχουν επιπτώσεις στην καινοτομία των Α.Π.Ε.
Η παρούσα διπλωματική εργασία έρχεται να μελετήσει τη συμπεριφορά των Εθνικών Συστημάτων Καινοτομίας υπό την επίδραση καινοτόμων κυβερνητικών πολιτικών των Α.Π.Ε. Στο πρώτο στάδιο της διπλωματική εργασίας χρησιμοποιήσαμε το μοντέλο το οποίο αναπτύχθηκε στη διατριβή της Ελπίδας Σαμαρά και έτσι οριοθετήθηκε το σύστημα με στόχο τη μελέτη της επίδρασης καινοτόμων κυβερνητικών πολιτικών των Α.Π.Ε. στην επίδοση ενός ΕΣΚ. Για την οριοθέτηση αυτή απαιτήθηκε εκτενής βιβλιογραφική επισκόπηση προκειμένου να καταγραφούν τόσο τα χαρακτηριστικά όσο και οι επιρροές που έχουν χρησιμοποιηθεί για την περιγραφή της επίδρασης αυτής. Από την επισκόπηση προέκυψε πως η καινοτόμος απόδοση εξαρτάται από την αλληλεπίδραση μεταξύ ενός σημαντικού αριθμού παραγόντων που συμμετέχουν στο ΕΣΚ και όχι από τη μεταβολή καθενός από αυτούς μεμονομένα. Παράλληλα προέκυψε πως οι περισσότερες μελέτες που μελετούν αυτές τις αλληλεπιδράσεις – δυναμικές σχέσεις μεταξύ των παραγόντων ενός ΕΣΚ και της επίδοσής του, εστιάζονται κυρίως στην απλή περιγραφική ανάλυση. Για το λόγω αυτό η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στη μαθηματική ανάλυση της επίδρασης αυτής, δημιουργώντας ένα μαθηματικό μοντέλο για το Εθνικό Σύστημα Καινοτομίας της Ελλάδος.
Στο δεύτερο στάδιο της εργασίας μελετήσαμε τις μεταβλητές που σχετίζονται με την επίδραση των κυβερνητικών πολιτικών των ΑΠΕ. Υπό αυτές τις συνθήκες, αναπτύχθηκε ένα δυναμικό μοντέλο χρησιμοποιώντας το μεθοδολογικό εργαλείο της Δυναμικής Συστημάτων. Η Δυναμική Συστημάτων έχει εδραιωθεί ως μια επιστημονική περιοχή που παρέχει τη δυνατότητα της ανάλυσης και της σύνθεσης σύνθετων συστημάτων. Στην παρούσα εργασία το εθνικό σύστημα καινοτομίας αναλύεται στο υποσύστημα του θεσμικού περιβάλλοντος.
Στο τρίτο στάδιο το δυναμικό μοντέλο εφαρμόζεται στο εθνικό σύστημα καινοτομίας της Ελλάδος. Εκτιμώνται οι τιμές των παραμέτρων του μαθηματικού μοντέλου και πραγματοποιείται μια σειρά ελέγχων για να διαπιστωθεί η εγκυρότητά του. Το μοντέλο ελέγχεται και ως προς τη δομή του αλλά και ως προς τη συμπεριφορά του.
Στο τέταρτο στάδιο το δυναμικό μοντέλο του ΕΣΚ προσομοιώνεται προκειμένου να μελετηθεί η επίδραση των κυβερνητικών πολιτικών των Α.Π.Ε. στην καινοτόμο απόδοσή του και να διαμορφωθούν οι πολιτικές που πρέπει να αναπτύξη η ελληνική κυβέρνηση για τη βελτίωση της απόδοσης αυτής.
Από τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων προκύπτουν σημαντικές παρατηρήσεις σχετικά με τις παραμέτρους και τις αλληλεπιδράσεις αυτών που επηρεάζουν την καινοτόμο απόδοση, χρησιμοποιώντας τις τιμές των παραμέτρων από τη βιβλιογραφία και αναπτύσσοντας δίαφορα ενναλλακτικά σενάρια.
Το βασικό συμπέρασμα της διπλωματική εργασίας είναι πως η καινοτόμος απόδοση των ΑΠΕ επηρεάζεται από τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των παραγόντων και όχι τόσο από τη μεταβολή του κάθε παράγοντα ξεχωριστά. | en_US |
