Δροσισμός κτιρίου με απευθείας χρήση υπογείων υδάτων σε οροφή δροσισμού

Abstract

Είναι γενικά γνωστό ότι κατά τη διαδικασία του σχεδιασμού των κτιρίων, ο μελετητής – αρχιτέκτονας συνήθως – παίρνει υπόψη του μία σειρά παραμέτρους και καθορίζει κριτήρια και προτεραιότητες που επηρεάζουν καθοριστικά την “ιδέα” του κτιρίου. Τα τελευταία βέβαια χρόνια στο γενικότερο προβληματισμό για την αρχιτεκτονική σύνθεση μπήκε δυναμικά και ο ενεργειακός σχεδιασμός των κτιρίων. Η τάση αυτή αμφισβητήθηκε, δέχθηκε έντονη κριτική, ενώ δεν ήταν και λίγες οι φορές που απορρίφθηκε από μεγάλη ομάδα αρχιτεκτόνων. Τα πράγματα στις μέρες μας έχουν διαφοροποιηθεί αρκετά, καθόσον πολλοί από τους παλιούς πολέμιους της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής έγιναν φανατικοί υποστηρικτές της, ενώ παράλληλα προστέθηκαν και νέοι επιστήμονες που υποστήριξαν με θέρμη τη νέα αυτή τάση. Παράλληλα η τεχνολογία στον ενεργειακό τομέα προσέλκυσε το ενδιαφέρον μεγάλων βιομηχανιών, αλλά και τα μέσα για το σχεδιασμό και την κατασκευή κτιρίων “χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας”. Στην παρούσα διπλωματική εργασία παρουσιάζεται και αναλύεται ένα σύστημα δροσισμού σε μία κατοικία. Το εν λόγω σύστημα εκμεταλλεύεται τη χαμηλή ευθαλπία των υπόγειων υδάτων και τη σταθερή θερμοκρασία τους για την απορρόφηση θερμότητας από τον εσωτερικό χώρο μίας κατοικίας. Το υπόψιν νερό θα κυκλοφορεί σε σωληνώσεις που θα είναι στερεωμένες στην οροφή του κτιρίου εσωτερικά του χώρου.