Οργάνωση και Διαχείριση αποθεμάτων σε εταιρεία ηλεκτρικών ειδών

Abstract

Η διαχείριση των αποθεμάτων αποτελεί μια σημαντική ευθύνη για την διοίκηση ενός παραγωγικού συστήματος. Ως αποθέματα, εννοούμε αγαθά που διατηρούνται για κάποια χρονική περίοδο σε αδράνεια περιμένοντας να χρησιμοποιηθούν. Τα αποθέματα ως επί το πλείστον δημιουργούνται σκόπιμα για να εξομαλύνουν τις χρονικές αποκλίσεις μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης. Με άλλα λόγια, κύριος σκοπός της ύπαρξης αποθεμάτων είναι η αντιμετώπιση της αβεβαιότητας που υπάρχει αναφορικά με την προσφορά και την ζήτηση του αγαθού για την κάλυψη των εκάστoτε αναγκών. Εκτός όμως από αυτόν, υπάρχουν και άλλοι λόγοι που καθιστούν τη διατήρηση αποθεμάτων απαραίτητη ή οικονομικά συμφέρουσα, όπως είναι η αντιμετώπιση αυξημένης εποχιακής ζήτησης σε μελλοντικές περιόδους ή κακός προγραμματισμός. Επομένως, αντικείμενο της διαχείρισης των αποθεμάτων σε μια επιχείρηση είναι ο προσδιορισμός εκείνης της πολιτικής διαχείρισής τους ώστε το κόστος, το οποίο θα προκύπτει συνολικά τόσο από το κόστος διαχείρισης των παραγγελιών για την απόκτησή τους, όσο και από το κόστος διατήρησης ή έλλειψής τους, να γίνεται ελάχιστο. Ο βασικός, λοιπόν, σκοπός ενός συστήματος διαχείρισης αποθεμάτων είναι να καθορίζει πότε θα πρέπει να παραγγελθούν τα αγαθά, πόσο μεγάλη θα πρέπει να είναι η παραγγελία και σε ποια χρονική περίοδο θα γίνει. Στόχος της παρούσας διπλωματικής είναι η ανάπτυξη ενός συστήματος διαχείρισης αποθεμάτων για επιλεγμένα προϊόντα μιας επιχείρησης εμπορίας ηλεκτρικών ειδών, τα οποία προέκυψαν μέσα από την ABC ανάλυση (τρία σε αριθμό). Έχοντας στη διάθεση μας στοιχεία ζήτησης των συγκεκριμένων προϊόντων για τα έτη 2016 - 2017, πραγματοποιήθηκε έλεγχος προσαρμογής κατανομής της ζήτησης, για τα τρία αυτά προϊόντα. Έπειτα ακολουθεί η εκτίμηση των ζητήσεων για το επόμενο έτος, η παρουσίαση των συστήματων και ο υπολογισμός του συνολικού κόστους διαχείρισης των αποθεμάτων των προϊόντων που χρησιμοποιούνται έως τώρα. Στο πλαίσιο της διπλωματικής αναπτύχθηκε ένα νέο σύστημα διαχείρισης αποθεμάτων για κάθε προϊόν, το οποίο αποτέλεσε τη βάση για την αλλαγή στη διαχείρισή του. Τέλος, η χρησιμοποίηση του συνολικού κόστους ως μέτρου σύγκρισης μεταξύ του τρέχοντος και του προτεινόμενου συστήματος για τα τρία προϊόντα, δίνει τη βέλτιστη λύση στο πρόβλημα του σχεδιασμού διαχείρισης αποθεμάτων των επιλεχθέντων κρίσιμων προϊόντων.