| dc.description.abstract | Ο ρόλος του Φίλιππου Δραγούμη στο Μακεδονικό Ζήτημα μόνο συμπτωματικά έχει απασχολήσει την ιστορική έρευνα μέχρι σήμερα. Με αφετηρία την παραπάνω διαπίστωση, στην παρούσα εργασία διερευνάται ο ρόλος της ιδεολογίας του εθνισμού στη διαμόρφωση της πολιτικής σκέψης και πράξης του Φίλιππου Δραγούμη. Το χρονικό εύρος της έρευνας εκτείνεται σε μια περίοδο πενήντα ετών η οποία σηματοδοτεί την κορύφωση και το τέλος της Μεγάλης Ιδέας (1912- 1962), εστιάζοντας κυρίως στα συμβάντα στην περιοχή της Μακεδονίας. Στα πλαίσια της έρευνας αναδεικνύεται ο προβληματισμός του Δραγούμη για την κατίσχυση του ιδανικού του για το έθνος κατά τη διασταύρωσή του με τις εθνιστικές πολιτικές των σλαβικών κρατών της Βαλκανικής και κατά τη σύγκρουση του ελληνικού εθνισμού με τον επαναστατικό κομμουνισμό. Παράλληλα, με την επιχειρηματολογία του ο πολιτικός ξιφουλκεί και κατά της συνωμοτικής δράσης πολιτικών προσώπων και ομάδων στο εσωτερικό του κράτους, που, όπως πιστεύει, απεργάζονται σε συνεργασία με τους εχθρούς, σχέδια υπονόμευσης της αποστολής του έθνους. Μέσα από την επεξεργασία των δεδομένων προκύπτει ότι ο εθνισμός του Δραγούμη παλινδρομεί ανάμεσα στο όραμα αναζήτησης ηγετικού ρόλου για το έθνος στην Ανατολή και στην αντιφατική προσέγγιση, σε σχέση με την προαναφερθείσα, ότι τα συμφέροντα του ελληνικού έθνους βρίσκονται σε συνεχή υποχώρηση· σε αυτό τον εκφυλισμό ο Δραγούμης φιλοδοξεί να θέσει τέρμα. Τέλος, στην εξέλιξη των πραγμάτων ανιχνεύεται η σταδιακή μετατόπιση της εθνιστικής ιδεολογίας του Δραγούμη: από τον επιθετικό προσανατολισμό της στην Ανατολή στη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα μεταπίπτει στην αμυντική θέση να διασφαλιστούν τα κεκτημένα στα όρια του ελληνικού κράτους.
The role of Philippos Dragoumis has only incidentally been the subject of concern for historical research so far. Οn the basis of that finding, this paper explores the role of the ideology of nationalism to the formulation of the political thought and action of Philippos Dragoumis. The time length of the research is extended throughout a period of 50 years which marks the culmination and the end of the Great Idea (1912-1962) and focuses mainly on the events in the region of Macedonia. The research features Dragoumis’ concern about the prevalence of his ideal of nation during its intersection with the nationalistic policies of the Slavic countries of the Balkans as well as during the conflict of the greek nationalism with the revolutionary communism. At the same time, through his argumentation the politician attacks the conspiratorial action of political figures and groups within the state who are believed to be undermining the nation’s mission in cooperation with the enemies. From the processing of data it is clear that Dragoumis’ nationalism is swinging between the vision of the nation’s leading role in the East and the contradictory to the above mentioned approach that the national interests are in constant retreat; to which degeneration Dragoumis intends to put an end. Finally, in the course of events we can trace the gradual relocation of Dragoumis’ nationalistic ideology: from its aggressive orientation towards the East in the second decade of the 20th century it switches to the defensive position to ensure the acquired rights within the Greek state limits. | el_GR |
