| dc.description.abstract | Στη σύγχρονη, υστερο-βιομηχανική και υστερο-καπιταλιστική εποχή, έχουν αναδυθεί, σε όλη την υφήλιο -σε άλλα μέρη περισσότερο και σε άλλα λιγότερο-, οι ερμηνευτικές προσεγγίσεις, η ενσυναίσθηση, η αναγκαιότητα κριτικής προσέγγισης των πληροφοριών, καθώς και η πολλαπλή και ετερόκλητη ενημέρωση. Ο οικογενειακός και ο σχολικός εγγραμματισμός χρειάζεται να εναρμονίζονται με τις ανάγκες του 21ου αιώνα. έναν αιώνα, στον οποίο η ρευστότητα και οι αμφισημίες βρίθουν. έναν αιώνα, στον οποίο γίνεται συζήτηση για νέες, ανα-στοχαστικές και μετα-γνωσιακές δεξιότητες, ικανότητες, αλλά και για συναισθηματική ισορροπία, ψυχική αντοχή, ηθική ανάπτυξη και κριτικο-χειραφετική παραγωγή της γνώσης. Οι εξελίξεις (του πρώτου μισού, κατά κύριο λόγο) του 20ού αιώνα έχουν δεσμεύσει -κατά κάποιον τρόπο- την ανθρωπότητα στο να επικεντρωθεί στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, της ειρηνικής και αρμονικής συνύπαρξης, αλλά και του σεβασμού στην ετερότητα. Στην εκπαιδευτική πραγματικότητα, επιτακτική είναι, πλέον, η προώθηση διαφοροποιημένων διαπολιτισμών πρακτικών, με στόχο τη μετατόπιση του ενδιαφέροντος στο συλλογικό «εμείς», την ενίσχυση των υποχρεώσεων και των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων και τη σύνδεση ανάμεσα στην κριτικο-αναστοχαστική προσέγγιση των πραγμάτων και στην ανάληψη πρωτοβουλιών, με σκοπό τον περιορισμό των περιπτώσεων καταστρατήγησης των δικαιώματων και ελευθεριών, καθώς και την καλλιέργεια μίας -σε βάθος- ευαισθητοποίησης.
Η παρούσα εργασία πραγματεύεται τη διδασκαλία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις σχολικές μονάδες, με τυπικές, μη-τυπικές και άτυπες μορφές εκπαίδευσης. Η προσοχή του συγγραφέα εστιάζει σε θέματα διαπολιτισμικής φύσεως στα εκπαιδευτικά δρώμενα και διερευνά τις απόψεις ενός δείγματος εκπαιδευτικών δημοτικού σχολείου στην περιοχή της Φλώρινας, σχετικά με τη διδασκαλία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και τις μεθόδους και στρατηγικές υλοποίησής της, στην Ελλάδα. Ερευνητικά εργαλεία για την εξέταση των απόψεων αποτελούν οι ημιδομημένες συνεντεύξεις, με ερωτήματα ανοιχτού τύπου. Στην ερευνητική διαδικασία συμμετέχουν έξι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, τρεις γυναίκες και τρεις άνδρες, εκ των οποίων μία διευθύντρια και ένας προϊστάμενος. Οι εκπαιδευτικοί στους οποίους εφαρμόστηκαν οι συνεντεύξεις εργάζονται σε έξι διαφορετικά σχολεία.
Ο σκοπός του παρόντος εγχειρήματος έγκειται στο δεδομένο, εδώ και τρεις, τουλάχιστον, δεκαετίες, ότι η ελληνική κοινωνία είναι πολυ-πολιτισμική, τα μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα στη χώρα διευρύνονται, και για το λόγο αυτόν, τα τελευταία έτη, η προσοχή έχει εστιαστεί στη διαπολιτισμική εκπαίδευση και στη λήψη μέτρων για την ομαλή κοινωνικο-εκπαιδευτική ένταξη παιδιών και εφήβων με διαφορετικό γλωσσικό και πολιτισμικό κεφάλαιο. Στην εργασία αναδεικνύονται η σημασία της επιμόρφωσης των υπηρετούντων εκπαιδευτικών και η λειτουργική σύνδεση ανάμεσα σε όλα τα πρόσωπα και τους φορείς που εμπλέκονται, άμεσα ή έμμεσα, στην εκπαίδευση, με κεντρικό στόχο την ανάπτυξη μίας ανθρωπο-κεντρικής προσέγγισης στα σχολεία. Έτσι, διερευνώνται οι απόψεις έξι εν ενεργεία εκπαιδευτικών και ο βαθμός στον οποίο αυτοί μπορούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες προκλήσεις και στη ρητή διδασκαλία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην εκπαίδευση.
Ως επιμέρους στόχοι του συγγραφέα τίθενται η ενίσχυση των ανα-στοχαστικών πρακτικών, από πλευράς εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα, σε συνάφεια με τη διαπολιτισμική αφύπνιση και επικοινωνία.
Στα ευρήματα της εργασίας, παρατηρούνται διαφορές, καθώς και ομοιότητες, στις δηλώσεις των εκπαιδευτικών. Κοινό σημείο, πάντως, αποτελεί -σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα- η ανάγκη καθιέρωσης της ρητής διδασκαλίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα σχολικά ιδρύματα της πρώτης βαθμίδας, αλλά και η σύνδεσή της με τη διαπολιτισμική αγωγή, με το σεβασμό και με τη διαθεματικότητα.In the modern, post-industrial and post-capitalist, era, the world has emerged -in some places more and in other less- the interpretative approaches, the empathy, the necessity of critical approach to information, as well as the multiple and varied information. Family literacy and school literacy need to be aligned with the needs of the 21st Century. a Century, in which liquidity and ambiguity are filled. a Century of discussion about new, reflective and meta-cognitive skills, competencies, but, also, for emotional balance, psychological endurance, moral development and critical-emancipative production of knowledge. The developments (on the first half, on the most part) of 20th Century have, in some way, led mankind to concentrate on cultivating empathy, peaceful and harmonious coexistence and respect for diversity. In educational reality, it is, now, imperative to promote differentiated inter-cultural practices, in order to shake the interest in the collective “we”, enhancing the obligations and rights of all people and the link between the critical and reflective approach of things and taking initiatives, with the aim of limiting cases of circumvention of rights and freedoms, as well as the reinforcement of an, in-depth, sensitivity.
This paper deals with the teaching human rights in schools, with formal, nonformal and informal ways of education. The author’s attention focuses on inter-cultural issues in educational activities and investigate the views of a sample of primary school teachers in Florina on teaching human rights and the methods and strategies for its implementation, in Greece. The research tools, in order to examine the views, are semistructured open-ended interviews. In research are involved six primary school teachers, three women and three men, of which one director and one head. Teachers who have been interviewed work in six different schools.
The research purpose lies in the fact, for, at least, three decades, that greek society is multi-cultural, migratory and refugee trends in the country are widening, and therefore, in the last few years, attention has been focused on inter-cultural education and taking measures for the smooth inclusion of children and adolescents with different language and cultural background. In this paper the importance of educating active teachers and the co-operation between all persons and bodies involved, directly or indirectly, in education, with the general aim of developing an anthropo-centric approach to schools, are highlighted. Thus, the views of six active teachers are investigated and the extent to which they can respond to modern challenges and the explicit teaching human rights in education.
The author’s specific goals are to strengthen the reflective practices of primary education teachers in Greece, with regard to inter-cultural awareness and communication.
The research findings reveal differences, but, also, similarities in the teachers’ statements. However, a common point is -according to research findings- the need to establish the explicit teaching human rights in first-level schools, as well as its connection to inter-cultural education, respect and cross-thematic approach. | en_US |
