| dc.description.abstract | Η παρούσα εργασία διερευνά μέσα από δύο βασικούς ερευνητικούς πυλώνες την Ιστορία και τον Πολιτισμό της Ιμέρας του ιστορικού Πόντου. Το χρονικό εύρος της έρευνας, η οποία στηρίχθηκε στο αρχειακό υλικό του Γερουσιαστή Γρηγόριου Λευκόπουλου, εκτείνεται κατά τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τις αρχές του 20ού, εποχή ακμής της συγκεκριμένης περιοχής, η οποία, ωστόσο, ανακόπτεται λόγω των τραγικών γεγονότων της Γενοκτονίας του Ποντιακού ελληνισμού και της εξοικεσίας από την ιστορική του κοιτίδα μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης. Η μελέτη του αρχείου υπήρξε ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα, καθώς ανέδειξε ιστορικά στοιχεία αναφορικά με την ίδρυση, τη γεωμορφολογία, τα οικονομικά μεγέθη της προς εξέταση περιοχής, το μεταναστευτικό ρεύμα του άρρενα πληθυσμού εντός και εκτός της Οθωμανικής επικράτειας και, τέλος, την προσφυγοποίηση των κατοίκων, την έλευση στην Ελλάδα και την τελική τους εγκατάσταση. Παράλληλα, αναδείχθηκε το πολιτισμικό αποτύπωμα των ανθρώπων της Ίμερας, όπως αυτό πραγματώθηκε μέσα από τον εκπαιδευτικό, αλλά και τον θρησκευτικό μηχανισμό, τον κοινωνικό βίο, την δόμηση των οικιών, την παραδοσιακή ζώσα πραγματικότητα, συλλογική σε όλες τις εκφάνσεις. Μέσα από την επεξεργασία των δεδομένων διαφαίνεται ο συντονισμός των ενεργειών όλων των μελών της κοινότητας για την με κάθε μέσο ενίσχυση του σχολικού θεσμού, εκτιμώμενου ως θεματοφύλακα πνευματικής συνέχειας και ελληνικής ταυτότητας, άρρηκτα συνδεδεμένου με την ιστορική παρουσία του Ελληνισμού στην Οθωμανική επικράτεια. Η θέαση της ετερότητας, που αμύνεται έναντι των αλλοφύλλων ή γηγενών συνδιεκδικητών κτηματικών περιουσιών σε μια προσπάθεια διατήρησης των κεκτημένων ή εγκατάστασης στη νέα πατρίδα και αυτοπροσδιορισμού, αγκαλιάζει, ωστόσο, την διαφορετικότητα στα πλαίσια της καθημερινής συνύπαρξης, αποτελεί υπόρρητο ιδεολογικό άξονα. Τέλος, διαχρονική επιδίωξη των Ιμεραίων υπήρξε η διατήρηση της ελληνικότητας και της εγγεγραμμένης στο συλλογικό πνεύμα ελληνοχριστιανικής παράδοσης.The present thesis investigates through two main research pillars, the History and Civilization of Imera of the historical Pontus. The period of research, which is based on the archives material of Senator Grigorios Lefkopoulos, stretches from the end of the 19th century until the beginnings of the 20th century, an epoch of acme of the particular area, which, however, is halted due to the tragic events of the Genocide of the Pontic Hellenism and its uprooting from its historic cradle after the sign of the Treaty of Lausanne. The study of the archive was particularly interesting, as it pointed out historical data in reference to the establishment, the geomorphology, the economic sizes of the region under examination, the immigration flow of the male population in and out of the Ottoman territory and, finally, the forcing of its inhabitants to become refugees, their advent to Greece, and their final settlement. In parallel, the cultural imprint of the people of Imera was highlighted, as this was realised through the educator, as well as the religious mechanism, the social life, the housing construction, the realised traditional living, being collective in all its aspects. Through data processing, the coordination of actions of all members of the community becomes evident towards the enhancement, by all means, of the school institution, estimated as a guardian of the intellectual continuity and Greek identity inseparably linked with the historical presence of Hellenism in the Ottoman territory. The viewing of otherness, which defends itself against the allophyles or natives, both claiming landed property in an attempt to maintain the acquired rights or the settlement in the new homeland and self-identity, which embraces, however, the otherness within the frame of daily coexistence, constitutes implicit ideological axis. Conclusively, a diachronic pursuit of the people of Imera was the preservation of Hellenism and the registered in the collective consciousness Greek Christian Orthodox tradition. | en_US |
