Η αφύπνιση της Δημιουργικής Γραφής στην προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία , μέσα από την επίδραση της εικόνας και του μύθου. Ο μύθος του Αμφιάρειου – Ο μύθος της Καλλίστης.
Abstract
Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις να γράφεις, σύμφωνα με τους δασκάλους της δημιουργικής γραφής, είναι το διάβασμα. Τι συμβαίνει όμως με τα μικρά παιδιά που δεν έχουν κατακτήσει τις δεξιότητες της γραφής και της ανάγνωσης; Μπορεί αυτή η «έλλειψη» να θέσει στο περιθώριο την Πρωτοβάθμια εκπαίδευση από τη δημιουργία; Τα παιδιά της προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας είναι κατεξοχήν δημιουργικά. Με μια δημιουργία που κρύβεται στο παιχνίδι τους, εξαιρετικά παρορμητική όπως άλλωστε και οι ήρωες της μυθολογίας και των παραμυθιών, τους οποίους ακούν στις αφηγήσεις των μεγαλύτερων ή προσπαθούν να αναγνωρίσουν και να ερμηνεύσουν μέσα από τις εικόνες των παραμυθιών. Για αυτό και τα παιδιά με τη σειρά τους μιλούν. Μιλούν στο παιχνίδι τους, μιλούν στις ζωγραφιές τους, μιλούν στις κούκλες τους, μιλούν μεταξύ τους. Μιλούν και ο δημιουργικός τους λόγος αποτυπώνεται αρχικά σε σχέδια και ζωγραφιές και αργότερα μετατρέπεται σε λέξεις, κείμενα και στίχους. Η παρούσα έρευνα αποτελεί μια διαφοροποιημένη προσέγγιση του μυθολογικού στοιχείου στις πρώιμες τάξεις της εκπαίδευσης, απαλλαγμένη από τις τυπικές και ήδη παρερμηνευμένες προσεγγίσεις της τέχνης, της μουσειακής αγωγής και της προφορικής λογοτεχνίας. Προτείνεται η προετοιμασία της δημιουργικής σκέψης μέσα από στάδια που απαιτούν την μεσολάβηση των τεχνών και της προφορικής αφήγησης.