Η στρέβλωση του χωροχρόνου στο μυθιστορηματικό λόγο του 20 ου αιώνα: Από το Μαγικό βουνό του Τόμας Μαν στο Τέλος της Αιωνιότητας του Ισαάκ Ασίμωφ και το Σφαγείο Νούμερο 5 του Κερτ Βόνεγκατ
Abstract
Η παρούσα διπλωματική εργασία με τίτλο: «Η στρέβλωση του χωροχρόνου στον μυθιστορηματικό λόγο του 20ου αιώνα: Από το Μαγικό βουνό του Τόμας Μαν στο Τέλος της Αιωνιότητας του Ισαάκ Ασίμωφ και το Σφαγείο Νούμερο 5 του Κερτ Βόνεγκατ» εκπονήθηκε στα πλαίσια του Διιδρυματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Δημιουργική Γραφή». Ως βασικοί θεωρητικοί άξονες αξιοποιήθηκαν η έννοια της «ετεροτοπίας» του Foucault και ο «χρονότοπος» του Bakhtin, ενώ χρήσιμοι φάνηκαν οι ορισμοί της «ουτοπίας» και της «δυστοπίας», καθώς και της «γυμνής ζωής» του Agamben. Τα μυθιστορήματα αναγνώστηκαν προσεκτικά και αναζητήθηκαν φράσεις και αποσπάσματα που επαναλαμβανόμενα φανερώνουν πώς οι δημιουργοί με το προσωπείο των πρωταγωνιστών τους αναστρέφουν την αντικειμενική πρόσληψη της πραγματικότητας. Μέσα από περιγραφές ονειρικές, αντικείμενα – φορείς μνήμης, αφηγήσεις ανάδρομες, πρόδρομες και κυκλικές συντίθεται το χωροχρονικό βίωμα των χαρακτήρων και προβάλλουν στον αναγνώστη νέοι τρόποι θέασης της ζωής.