Αναπαραστάσεις της πόλης στον ελληνικό κινηματογράφο (1950-1970)

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία αντλεί από τη Δημόσια Ιστορία και, συγκεκριμένα, από την κινηματογραφική παραγωγή των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών (1950-1970), με σκοπό να αναδείξει την εικόνα της Αθήνας εκείνης της περιόδου. Μέσα από τέσσερεις ταινίες που επιλέχθηκαν, η Αθήνα εμφανίζεται ως μια πόλη που αλλάζει, αλλά και ως χώρος αντιφατικών καταστάσεων. Η αντιπαροχή και η πολυκατοικία εμφανίζονται να μετασχηματίζουν το αστικό τοπίο και να καταλαμβάνουν κεντρικό ρόλο στη φιλμική αφήγηση. Ωστόσο, η πολυκατοικία και ο μοντέρνος τρόπος ζωής συνυπάρχουν με τη φτωχογειτονιά και το παραδοσιακό κατοικείν. Πρόκειται για μια από τις αντιθέσεις του κοινωνικού χώρου της πόλης, καθώς πέρα από το κτισμένο περιβάλλον, οι αντιθέσεις κατακλύζουν την ταξική δομή και τις ταξικές σχέσεις, όπως και τις έμφυλες. Μεθοδολογικά ακολουθούμε τη σημειωτική και τη θεματική ανάλυση στην ιστορία του βλέμματος._____________________________________________This dissertation uses Public History, and especially film production of the first postwar decades (1950-1970), in order to highlight the image of Athens. Through four selected movies, Athens appears to change. Also appears to be a place of multilevel contradictions. There is no dough that the process of ‘antiparochi’ and the blocks of flats transformed urban landscape, as also played central role in film narratives. However, block of flats and modern way of life coexist with slums and traditional housing. That coexistence consists one of the contradictions concerning the social space of city. Furthermore, urban contradictions concern on class structure and gender relations. The method we use is semiotics and subject analysis.