| dc.description.abstract | Η διδασκαλία των μαθηματικών στα πλαίσια μίας ρεαλιστικής διάστασης, βασισμένης σε καθημερινά και οικεία για τους μαθητές περιβάλλοντα, με στόχο την ανακάλυψη μαθηματικών ιδεών έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας με απώτερο σκοπό τη θεμελίωση μίας υψηλού επιπέδου μαθηματικής εκπαίδευσης. Το μαθηματικό παιχνίδι αποτελεί το βασικό στοιχείο της καθημερινότητας των μικρών παιδιών και προσφέρει ένα υποστηρικτικό περιβάλλον που τους δίνει ευκαιρίες να επαναλαμβάνουν διαδικασίες, να βιώνουν επιτυχίες, να διατυπώνουν ερωτήσεις, να συζητούν με τους συμπαίκτες και να διευκρινίζουν τις ιδέες τους, χωρίς πίεση. Το ενδιαφέρον, η διασκέδαση, η αίσθηση ευθύνης, η οργάνωση και η διαχείριση των κινήσεων ενισχύουν τη δημιουργική και με αυτοπεποίθηση μαθηματική σκέψη των μαθητών. Για αυτούς τους λόγους το μαθηματικό παιχνίδι αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο μάθησης και διδασκαλίας στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Στην παρούσα έρευνα διερευνήθηκαν οι αντιλήψεις και οι πρακτικές των εκπαιδευτικών σχετικά με την αξιοποίηση του μαθηματικού παιχνιδιού στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Διενεργήθηκε ποιοτική έρευνα σε 12 εκπαιδευτικούς των πρώτων τάξεων, μέσω γραπτών τεκμηρίων και συνεντεύξεων. Μέσα από τα γραπτά τεκμήρια και τις απαντήσεις τους στις συνεντεύξεις εντοπίστηκαν τα χαρακτηριστικά που προσδίδουν στο μαθηματικό παιχνίδι, τα είδη που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν, οι τρόποι με τους οποίους το εμπνέονται, το οργανώνουν και το υλοποιούν, η εμπλοκή αυτών αλλά και των μαθητών στις αντίστοιχες διδασκαλίες και τέλος οι παράγοντες που τους ενθαρρύνουν ή τους αποθαρρύνουν να το χρησιμοποιούν. Μέσα από τα ευρήματα αυτής της έρευνας προκύπτει ότι οι εκπαιδευτικοί δεν θεωρούν το ΜΠ ως μία ικανή προσέγγιση για την απόκτηση της μαθηματικής γνώσης, αλλά μία συμπληρωματική μέθοδο για να προσφέρουν τη διασκέδαση στα παιδιά και να δώσουν μία πιο ευχάριστη πτυχή στη διαδικασία. Τα ευρήματα συνοψίζουν την αδυναμία των εκπαιδευτικών να αντιληφθούν τη σύνδεση του ΜΠ με διαδικασίες οριζόντιας μαθηματικοποίησης, επιλέγοντας αυστηρά δομημένα μαθηματικά παιχνίδια που δεν ικανοποιούν βασικά χαρακτηριστικά, όπως η δημιουργικότητα, η ευελιξία και εφευρετικότητα του παίκτη-μαθητή στις αποφάσεις για την εξέλιξη του παιχνιδιού και η διαπραγμάτευση των κανόνων. Έτσι, οι διδακτικές προτάσεις των εκπαιδευτικών αυτής της έρευνας μπορούν να χαρακτηριστούν ως μαθηματικές ασκήσεις οι οποίες επιδιώκουν μεν την εμπλοκή των μαθητών μέσω της διασκέδασης αλλά απαιτούν κυρίως αποσπασματικές ενέργειες που τα παιδιά ήδη τις έχουν μάθει (π.χ. απομνημόνευση προπαίδειας). Με άλλα λόγια, οι προτάσεις τους δεν φαίνεται να εξασφαλίζουν την ενεργή νοητική δράση των μαθητών που οδηγεί σε μαθηματικές γενικεύσεις και τυποποιήσεις.____________________________________________________Teaching mathematics based on students everyday’s life and experience with the aim of discovering big mathematical ideas has attracted the interest of scientific community with a goal of accomplishing a high level of mathematical education. The mathematical play (MP) constitutes an important key element of young children’s daily lives by offering them a supportive framework and providing opportunities to repeat processes, experience success, ask questions, interact with their peers and clarify ideas without pressure. In this context, stimulating interest and curiosity, fun, a sense of responsibility, and management of responses can all enhance students' creative and confident mathematical thinking. For these reasons, MP is an important tool for learning and teaching mathematic in the first grades of elementary school. In the present study, the perspectives and practices of teachers regarding the implementation of MP as a teaching strategy in the first grades of primary school were explored. A small-scale qualitative research was conducted involving 12 primary school teachers, teaching in the first grades. Data was gathered through written documents and semi-structured interviews. Analyzing teachers’ responses, we identified the way they conceptualize MP and the characteristics they attribute to MP, the types of MP they usually use and the ways they plan their teaching through MP. Besides that, our findings revealed the way teachers and students are involved in MP and the factors that encourage or discourage students from engaging in mathematical play activities. The results indicated that teachers do not generally consider MP as an adequate strategy for building students’ mathematical knowledge. Instead, they view MP as an adds-on, offering to children an enjoyable insight into the process of learning mathematics. The findings also suggest that the participants seem unable to connect MP with horizontal mathematization processes, since they primarily choose strictly structured mathematical games that do not encourage student-players to make decisions about the game progress, negotiate rules and express creativity, flexibility, and inventiveness. Thus, teachers’ suggestions for MP can be characterized as fun mathematical exercises that although aim to engage students, they require fragmentary actions already learned or memorized by them (e.g., memorization of multiplication facts). In other words, what the participants of this study suggest does not ensure students’ mental activity that results in mathematical generalizations. | en_US |
