| dc.description.abstract | Το παρόν κείμενο αποτελεί μία μικρή περίληψη της μεταπτυχιακής εργασίας με τίτλο « Τα θύματα ως θύτες : Εβραίοι δωσίλογοι στην κατεχόμενη Θεσσαλονίκη». Η συγκεκριμένη εργασία επιχειρεί να βοηθήσει στη διεύρυνση της προβληματικής για το ζήτημα του δωσιλογισμού και της συνεργασίας με τους Ναζί στη Θεσσαλονίκη και επαναξιολογεί τόσο τις ελληνοχριστιανικές συμπεριφορές όσο και εκείνες των Εβραίων χρησιμοποιώντας μεθόδους βιβλιογραφικής ανασκόπησης για τη διερεύνηση της στάσης του τοπικού πληθυσμού εν καιρώ πολέμου.
Πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το ποσοστό των Εβραίων που διέμεναν στην πόλη της Θεσσαλονίκης ήταν πολύ μεγάλο. Με την εισβολή της Γερμανίας στην πόλη τα πράγματα άλλαξαν άμεσα. Οι Εβραίοι οδηγήθηκαν στο γκέτο του Βαρώνου Χιρς και από εκεί με βαγόνια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Άουσβιτς – Μπίρκεναου. Οι συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν δύσκολες με αποτέλεσμα των θάνατο. Εκτός από τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν, πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις καταναγκαστικές εργασίες και στους θαλάμους αερίων.
Στο να χάσει η Θεσσαλονίκη το 91% του Εβραϊκού πληθυσμού της συνέβαλε η στάση κάποιων ανθρώπων, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως δωσίλογοι. Η γερμανική τρομοκρατία του χριστιανικού πληθυσμού αποθάρρυνε τις εκφράσεις ανησυχίας. Αντισημιτικά στοιχεία στον Τύπο συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, όπως και η επαρχιακή διοίκηση και τέλος επαρχιακοί Έλληνες αξιωματούχοι στη Θεσσαλονίκη και Γερμανοί διπλωμάτες στην Αθήνα συνεργάστηκαν για να παραπλανήσουν την ίδια την κυβέρνηση των συνεργατών.
Επίσης, γίνεται αναφορά στο ρόλο του VitalHassonστα πλαίσια του εβραϊκού δωσιλογισμού. Ένας άνθρωπος που βρέθηκε με μεγάλη εξουσία στα χέρια του και άσκησε τρομοκρατία στους ομόθρησκους του. Μία περίεργη συμπεριφορά είχε επίσης και ο αρχιραβίνος της Θεσσαλονίκης Τσβι Κόρετς. Ορίστηκε από τους Γερμανούς ως πρόεδρος του Εβραϊκού Συμβουλίου προτρέποντας τους Εβραίους να ακολουθούν τις διαταγές του, με την προϋπόθεση για ένα καλύτερο αύριο.
Ταυτόχρονα θα συναντήσουμε τον όρο της «ομηρείας», μία πρακτική που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί και το σύστημα των Sonderkommando, σύμφωνα με τα οποία εξανάγκαζαν τους Εβραίους συχνά να αναλάβουν ρόλο συνεργατών χωρίς τη θέληση τους.
Τέλος, θα γίνει αναφορά στις δίκες των δωσίλογων που διαδραματίστηκαν μετά το τέλος του πολέμου και θα κλείσουμε με τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουμε μετά από όλες τις πληροφορίες που έχουμε αναφέρει
_______________________________________________________________________
The current text is a short summary of the master’s thesis entitled "Victims as offenders: Jewish collaborationists in the occupied Thessaloniki". This dissertation attempts to broaden the knowledge about the problem of the issue of collaborationism and cooperation with the Nazis in Thessaloniki and re-evaluates both Greek-Christian and Jewish attitudes using the literature review to investigate the beliefs of the local population during wartime.
Before World War IIthe percentage of Jews who lived in the city of Thessaloniki was very high. When the German invaded the city, things changed immediately. The Jews were taken to the Baron Hirsch's ghetto initially and from there to the Auschwitz-Birkenau concentration camps by wagons. The living conditions in the concentration camps were atrocious resulting in many deaths. In addition to the awful conditions, many people died in forced labor and gas chambers.
Thessaloniki lost 91% of its Jewish population due to the attitude of some people, who were defined as collaborationists. The German terrorism discouraged expressions of concern by the Christian population. Anti-Semiticassociates in the Press cooperated with the Germans along with the provincial administration and finally, provincial Greek officials in Thessaloniki and German diplomats in Athens collaborated to mislead the collaborators government.
Furthermore, reference is made to the role of Vital Hasson in the context of Jewish collaborationism. A man who found himself with great power in his hands and terrorized his co-religionists. The Chief Rabbi of Thessaloniki, ZviKoretz, also had a strange behavior. He was appointed by the Germans as the president of the Jewish Council urging the Jews to follow his orders for the hope of a better tomorrow.
At the same time, we will encounter the term "hostage", a practice used by the Nazis and the Sonderkommando system, whereby Jews were often forced to take on the role of collaborators against their will.
At last, reference will be made to the collaborationists’ trials that took place after the end of the war and the conclusions will be issued after all the information we have mentioned. | en_US |
