Στέλλα»: η αποκωδικοποίηση μιας έμφυλης αναπαράστασης
View/ Open
Date
2023-06Author
Γεωργοπούλου, Δήμητρα
Georgopoulou, Dimitra
Metadata
Show full item recordAbstract
Στην παρούσα εργασία προσπαθήσαμε να αναδείξουμε τον ρόλο του φύλου μέσα
στην κινηματογραφική αφήγηση και να εντοπίσουμε στοχευμένα στην ταινία
«Στέλλα» τον στερεοτυπικό λόγο, που κατασκευάζει συγκεκριμένες νόρμες για τη
θηλυκότητα και την αρρενωπότητα. Μέσα από τη θεωρία της κοινωνικής
κατασκευής της πραγματικότητας των Μπέργκερ και Λούκμαν, των ιδεολογικών
μηχανισμών και της αλτουσεριανής έγκλησης διαπιστώσαμε πως οικοδομούνται τα
έμφυλα πρότυπα μέσα στον κινηματογράφο, τα οποία τις περισσότερες φορές
λειτουργούν περιοριστικά για τις γυναίκες και ανιχνεύσαμε τα όρια και τις
δεσμεύσεις που προκύπτουν μέσα από την πατριαρχία, η οποία ως όρος
εμφανίζεται την περίοδο του ριζοσπαστικού φεμινισμού. Χρησιμοποιώντας τη
ερευνητική μέθοδο της ανάλυσης λόγου του Κύρκου Δοξιάδη, καταγράψαμε όλα
εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν τον ηγεμονικό ανδρικό λόγο που καλλιεργεί την
γυναικεία κατωτερότητα και οδηγεί σε περιχάραξη της γυναικείας σεξουαλικότητας
αποδεικνύοντας πως η ελληνική κοινωνία, τουλάχιστον για την εξεταζόμενη
περίοδο, υπήρξε βαθιά συντηρητική
______________________________________________________________________
In this paper we tried to feature the role of gender within the cinematic narrative
and to identify the stereotypical discourse in the film "Stella", which constructs
specific norms about femininity and masculinity. Through Berger and Luckmann's
theory of the social construction of reality, ideological mechanisms and Althusser
interpellation, we have established how gender norms are constructed in cinema,
which most often function restrictively for women, and we have traced the limits
and constraints that arise through patriarchy, which as a term appears in the period
of radical feminism. Using the research method of discourse analysis by Kyrko
Doxiadis, we recorded all those elements that make up the hegemonic male
discourse that cultivates female inferiority and leads to the marginalization of female
sexuality, proving that Greek society, at least for the period under consideration, was
deeply conservative.