| dc.description.abstract | Το σύγχρονο κοινωνικό καθώς επίσης και χρηματοοικονομικό περιβάλλον, με τις διαρκείς μεταβολές που αποτελούν βασικό γνώρισμά του, επιβάλλει την ανάπτυξη εταιριών και οργανισμών που να έχουν την ευχέρεια να εγκλιματιστούν σε αυτό αλλά και να βγάλουν κέρδος. Η παγκόσμια χρηματοοικονομική ύφεση η οποία δημιούργησε σοβαρά ζητήματα τα προηγούμενα χρόνια αρκετά κράτη της Ευρώπης (όπως και την χώρα μας) έκανε ζωτικής σημασίας την απαίτηση για ανάπτυξη υγειών και κερδοφόρων εταιριών με ικανότητα διάχυσης της εξέλιξής τους στην αρχή σε τοπικό και στη συνέχεια σε περιφερειακό είτε ακόμα και εθνικό επίπεδο. Οι συνεταιρισμοί, που αποτελούν πεδίο έρευνας της εν λόγω εργασίας, είναι ένα είδος εναλλακτικής διαχείρισης που ως επί το πλείστον εστιάζει στην ισότητα μεταξύ όλων των υπαλλήλων και τη δημοκρατική λήψη αποφάσεων που έχει άρρηκτη σχέση με τη διοίκηση, υποβαθμίζοντας την αναγκαιότητα του κεφαλαίου συγκριτικά με την εργασία.
Αυτό το οποίο είναι χρήσιμο να τονιστεί είναι πως οι συνεταιρισμοί αναπτύχθηκαν σαν οργάνωση αντιμετώπισης των μειονεκτημάτων του καπιταλιστικού συστήματος και κατά κύριο λόγο εστίαζαν στην αντιμετώπιση των φαινομένων ανισότητας, κατάχρησης της εξουσίας καθώς επίσης και της άγνοιας των πιο ασθενών κοινωνικών ομάδων σε ότι είχε να κάνει με τις συχνές αλλαγές σε κοινωνικές είτε πολιτικές συνθήκες είτε ακόμα και συνθήκες εργασίας. Η διάδοση την οποία γνώρισε όπως επίσης και η ασφάλεια που προσέφερε στα μέλη του ο συνεταιρισμός, είχε σαν κυριότερη συνέπεια την ανάπτυξη της συνεταιριστικής οικονομίας που εξελίχτηκε σε αρκετά κράτη σαν ένα διαφοροποιημένος κλάδος της σύγχρονης οικονομίας, ισότιμος και ανταγωνιστικός σε σχέση με όλους τους κλασσικούς κλάδους της δημόσιας αλλά και της ιδιωτικής οικονομίας. Βασικότερος άξονας, επομένως, με στόχο την ανάπτυξη των συνεταιρισμών σαν επιχειρήσεις ήταν οι ίδιοι οι άνθρωποι και όχι τα νομοθετικά πλαίσια. Μάλιστα στο πλαίσιο των παραπάνω μελετάμε και την περίπτωση του Αγροτικού Συνεταιρισμού Τήνου Κυκλάδων. | en_US |
