Αναπληρωτές καθηγητές και νέες τεχνολογίες στη Μέση Εκπαίδευση: Από τη διά ζώσης στη σύγχρονη και ασύγχρονη εκπαίδευση

Abstract

αντιλήψεων των αναπληρωτών/τριών εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αναφορικά με την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης την οποία κλήθηκαν να εφαρμόσουν, και εφάρμοσαν, κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid 19. Ειδικότερα, τα ερευνητικά ερωτήματα, τα οποία η συγκεκριμένη έρευνα καλείται να απαντήσει είναι τα ακόλουθα: 1. Ποια από τα εργαλεία σύγχρονης και ασύγχρονης διαδικτυακής επικοινωνίας γνωρίζουν και αξιοποιούν οι αναπληρώτριες/ές εκπαιδευτικοί για την υποστήριξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας; 2. Για ποιους λόγους και με ποια συχνότητα οι αναπληρώτριες/τές εκπαιδευτικοί εφάρμοσαν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της πανδημίας; 3. Ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά / δυσκολίες κατά την εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης; 4. Σε ποιο βαθμό εφαρμόζουν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση μετά την πανδημία; Για τη διερεύνηση αυτή ως ερευνητικό εργαλείο αξιοποιήθηκε ένα δομημένο ερωτηματολόγιο, η διανομή του οποίου έγινε ηλεκτρονικά. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε κατά τους μήνες Οκτώβριο 2020 ως Ιανουάριο 2021. Το δείγμα αποτέλεσαν συνολικά εκατόν δεκατέσσερις (114) αναπληρώτριες/ές εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, διαφόρων ειδικοτήτων, από όλη την ελληνική επικράτεια. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων προέκυψε ότι αν και η μετάβαση από τη δια ζώσης παραδοσιακή διδασκαλία στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση υπήρξε ξαφνική, οι αναπληρώτριες/ές εκπαιδευτικοί στην πλειονότητά τους ανταποκρίθηκαν γρήγορα και αποτελεσματικά, είχαν δυνατότητα πρόσβασης σε κατάλληλες για την υποστήριξη της διδασκαλίας τους δομές και δεν αντιμετώπισαν σημαντικά εμπόδια. Ωστόσο, παρόλο που οι εκπαιδευτικοί ήταν εξοικειωμένες/οι σε σημαντικό βαθμό με τη χρήση των νέων τεχνολογιών εμφανίστηκαν επιφυλακτικές/οί σχετικά με τη συνέχιση εφαρμογής και της ενσωμάτωσης της εκπαίδευσης από απόσταση στα ελληνικά σχολεία. ___________________________________________________________________________________________________________________________ The purpose of this research is defined as the investigation of the attitudes and perceptions of substitute teachers in secondary education regarding the necessity and utility of distance education, which they were called upon to implement and applied during the Covid-19 pandemic. Specifically, the research questions that this study aims to answer are as follows: 1. Which synchronous and asynchronous online communication tools are known and utilized by substitute educators to support the educational process? 2. For what reasons and with what frequency did substitute educators implement distance education during the pandemic? 3. What are the positive and negative consequences encountered during the implementation of distance education? 4. To what extent do they continue to implement distance education after the pandemic? To conduct this investigation, a structured questionnaire was used as a research tool, which was distributed electronically. Data collection took place from October 2020 to January 2021. The sample consisted of a total of one hundred and fourteen (114) substitute secondary education teachers of various specialties across Greece. The analysis of the results revealed that although the transition from traditional face-to-face teaching to distance education was sudden, the majority of substitute teachers responded quickly and effectively. They had access to suitable structures to support their teaching and did not encounter significant obstacles. However, despite their familiarity with the use of new technologies to a significant extent, they expressed reservations regarding the continued implementation and integration of distance education in Greek schools.