Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Βαρδιάνος στα σπόρκα και άλλα διηγήματα: διδακτική πρόταση αυτοτελούς εκτενούς έργου στην Α Λυκείου
Abstract
Η εργασία έχει χωριστεί σε 6 ενότητες. Ο χωρισμός τους, πέρα από τη νοηματική αυτοτέλειά τους, ικανοποιεί και την πρόθεσή μας να παρακολουθήσουμε τη διαδρομή της σκέψης του Παπαδιαμάντη από την αρχή της ιστορίας που αφηγείται μέχρι το τέρμα της, επισημαίνοντας τα στοιχεία εκείνα που διαψεύδουν, έστω και μερικώς, όλους όσοι θεώρησαν και θεωρούν τον Παπαδιαμάντη συγγραφέα της … σειράς. Δίνεται σύντομη περίληψη του περιεχομένου της καθεμιάς και μετά το απόσπασμα ερωτήσεις που απευθύνονται στη λογική και στο συναίσθημα των μαθητών / μαθητριών. Ξεκάθαρη στόχευση είναι η ενίσχυση του ενδιαφέροντός τους για κείμενα - ερέθισμα της σκέψης τους και η κατεύθυνσή τους σε επίπεδα προβληματισμού που δεν έχουν ούτε τα εφόδια ούτε τις γνώσεις να προσεγγίσουν.
This work primarily aims to highlight the work of Papadiamantis, but above all to address the criticisms that have been leveled against him from time to time. Critics have said that his thinking was shallow, that his speech was monotonous and tiresome, and that he was not interested in issues of collective life and politics. The selection of the work we propose for analysis, Vardianos in the Sporka, demonstrates exactly the opposite: a highly skilled linguist, a keen writer in describing landscapes and people, a serious critic, and an ironist regarding politics and its representatives, who critiques (sometimes strictly, sometimes leniently) the flaws of everyday life and people’s choices.
The work is divided into six sections. Their separation, beyond their semantic independence, also fulfills our intention to follow the path of Papadiamantis' thought from the story's beginning to its conclusion. A brief summary of the content of each section is given, followed by questions that engage both the logic and emotions of the students. The clear aim is to strengthen their interest in texts, stimulate their thinking, and guide them toward levels of reflection that they might not otherwise have the resources or knowledge to reach.