Ανάπτυξη λεπτής κινητικότητας σε παιδί με σύνδρομο Down: μια πιλοτική παρέμβαση

Abstract

Οι λεπτές κινητικές δεξιότητες αφορούν τις κινήσεις εκείνες που σχετίζονται με μικρές μυϊκές ομάδες και κυρίως με τα δάχτυλα. Οι δεξιότητες αυτές αναπτύσσονται τελευταίες καθώς είναι ιδιαίτερα περιπλοκές, αλλά ιδιαίτερα σημαντικές τόσο για την ακαδημαϊκή πορεία των παιδιών (π.χ., γράψιμο), όσο και στην καθημερινότητά τους (π.χ., κούμπωμα-ξεκούμπωμα). Τα άτομα με Σύνδρομο Down συνήθως αναπτύσσουν τις δεξιότητες αυτές όπως και τα άτομα τυπικής ανάπτυξης, αλλά με μεγαλύτερες δυσκολίες και κάποια καθυστέρηση. Σκοπός της συγκεκριμένης εργασίας ήταν η μελέτη της λεπτής κινητικότητας στο Σύνδρομο Down και τα οφέλη μιας εκπαιδευτικής παρέμβασης σε αυτή. Η παρέμβαση εντάσσονταν στο πλαίσιο της δημιουργίας ενός παραμυθιού και είχε ως κύριο στόχο την ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας και του οπτικοκινητικού συντονισμού ενός παιδιού με Σύνδρομο Down. Αρχικά, προηγήθηκε μια συνάντηση-συνέντευξη με το παιδί, από την οποία η ερευνήτρια άντλησε στοιχεία για την συγγραφή του παραμυθιού, όπως τα ονόματα των ηρώων και το γενικό πλαίσιο του παραμυθιού. Πρόκειται για ένα popupart παραμύθι, η εικονογράφηση του οποίου, σε ένα μεγάλο μέρος της, είναι αποτέλεσμα των διδακτικών παρεμβάσεων. Ακόμη επιβεβαιώθηκε ότι ο μαθητής πάσχει από το Σύνδρομο καλοήθους υπερευλυγισίας των αρθρώσεων έπειτα από τον έλεγχο των αποτελεσμάτων της κλίμακας Beighton (1998). Για την αξιολόγηση της παρέμβασης χρησιμοποιήθηκε η αναπτυξιακή δοκιμασία VMI (Beery &Buktenica, 2010) (μία φορά πριν την έναρξη των παρεμβάσεων και μία στο τέλος των παρεμβάσεων) και τα ημερολόγια της ερευνήτριας. Από τη σύγκριση των αποτελεσμάτων της δοκιμασίας VMI και από τις καταγραφές των ημερολογίων φαίνεται η σημαντική βελτίωση του παιδιού στις λεπτές κινητικές δεξιότητες, αλλά και τον οπτικοκινητικό του συντονισμό. Συμπεραίνεται τελικά, ότι τα άτομα με ΣD μπορούν πιο εύκολα να συγκεντρωθούν και να αναπτύξουν την λεπτή τους κινητικότητα όταν οι δραστηριότητες εστιάζουν στις ιδιαίτερες κλίσεις τους, τις ανάγκες και δεξιότητες τους.Fine motor skills relate to those movements that are related to small muscle groups and mainly with fingers. These skills are developed at the end as they are particularly complicated, but they are particularly important for both the academic progress of children (eg, writing) and their daily routine (eg clutch-unlocking). People with Down Syndrome usually develop these skills as well as those people with typical development, but with greater difficulty and some delay. The purpose of this work was to study fine motor skills in Down syndrome and the benefits of an educational intervention in it. The intervention was part of the creation of a fairy tale and its main objective was the development of fine motor skills, the visual and emotional coordination of a child with Down Syndrome. Initially, an interview was held with the child, from which the researcher drew data about writing the story, such as the names of the heroes and the general context of the fairy tale. This is a popupart fairy tale, the illustration of which, for the most part, is the result of teaching interventions. It was also confirmed that the student suffers from hyperreflexia of the joints after controlling the results of the Beighton scale (1998). The VMI development test was used to evaluate the intervention (Beery & Buktenica, 2010) (once before the beginning of the interventions and one at the end of the interventions) and the researchers' calendars. The comparison of the results of the VMI test and the log records shows the significant improvement of the child in fine motor skills, as well as his visual and emotional coordination. It is finally concluded that people with Down syndrome can be more easily concentrate and develop their fine motor skills when activities focus on their particular inclinations, needs and skills.