| dc.description.abstract | Σκοπός της έρευνας, που είναι μια ποσοτική έρευνα, αποτελεί η διερεύνηση της ικανότητας κατασκευής μαθηματικού προβλήματος πριν και μετά τη συμμετοχή μαθητών σε ένα πρόγραμμα διδακτικής παρέμβασης πάνω στην κατασκευή προβλημάτων. Αρχικά, μελετήθηκε κατά πόσο ικανοί είναι οι μαθητές να κατασκευάζουν προβλήματα με βάση δομημένες και ημι-δομημένες μαθηματικές καταστάσεις πριν και μετά το πρόγραμμα παρέμβασης. Επιπλέον, ερευνήθηκε αν η συμμετοχή των μαθητών σε ένα πρόγραμμα παρέμβασης πάνω στην κατασκευή προβλήματος μπορεί να λειτουργήσει ευνοϊκά στην ικανότητα κατασκευής αλλά και επίλυσης μαθηματικών προβλημάτων. Παράλληλα, εξετάστηκε αν η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων μπορεί να προβλέψει την ικανότητα κατασκευής προβλημάτων. Στην έρευνα συμμετείχαν είκοσι ένας μαθητές της Γ’ δημοτικού. Χορηγήθηκαν δύο τεστ, ένα αρχικό και ένα τελικό, για να εξεταστεί η ικανότητα επίλυσης και κατασκευής μαθηματικού προβλήματος πριν και μετά τη διδακτική παρέμβαση. Τα δοκίμια που αφορούν την επίλυση προβλημάτων αξιολογήθηκαν ως προς τέσσερα κριτήρια: την κατανόηση, την ορθότητα, την ακρίβεια και την αυθεντικότητα ενώ αυτά που αφορούν την κατασκευή προβλημάτων αξιολογήθηκαν ως προς: την ακρίβεια, την ορθότητα, την αυθεντικότητα και το επίπεδο δυσκολίας. Το πρόγραμμα της διδακτικής παρέμβασης αποτελούνταν από οχτώ συναντήσεις. Τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν ότι οι μαθητές είναι σε θέση να θέτουν τα δικά τους προβλήματα. Η εισαγωγή ενός προγράμματος παρέμβασης κατασκευής μαθηματικού προβλήματος στη διδασκαλία των μαθηματικών φαίνεται ότι μπορεί να λειτουργήσει ευνοϊκά στην ικανότητα των μαθητών να κατασκευάζουν αλλά και να επιλύουν προβλήματα. Ωστόσο, δεν βρέθηκε κάποια ισχυρή ένδειξη ότι η ικανότητα επίλυσης μπορεί να προβλέψει την ικανότητα κατασκευής μαθηματικών προβλημάτων. The purpose of the study, which is a quantitative one, is to investigate the students’ problem-posing ability before and after their participation in a problem-posing program. Initially, students’ problem-posing ability on structured and semi-structured mathematical situations was examined before and after the program. It was also investigated whether students’ participation in the problem-posing program could affect their ability to pose and solve mathematical problems. At the same time, it was examined whether the problem-solving ability can predict the problem-posing ability. Twenty-one third grade students participated in this study. Two tests, a pre-test and a post-test, were given to examine the ability to solve and pose mathematical problems before and after the program. The assessment included four aspects of the problem-solving product: understanding, correctness, accuracy and authenticity, while problems posed by students were assessed according to the following four aspects: accuracy, correctness, authenticity, and level of difficulty. The program consisted of eight sessions. The results of the study show that students are able to pose their own problems. Implementing a mathematical problem-posing program in the teaching of mathematics appears successful in developing the children’s problem-posing and problem-solving abilities. However, no strong evidence was found that problem-solving ability can predict problem-posing ability. | en_US |
