dc.description.abstract | Η Διπλωματική εργασία που ακολουθεί έχει ως θέμα τη σημειωτική ανάλυση της ταινίας μικρού μήκους, το Προφιτερόλ. Μεθοδολογικό εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε είναι η μέθοδος των Barthes και Greimas. Η ταινία κόπηκε σε έξι αφηγηματικές ενότητες, μετρήθηκαν και καταχωρήθηκαν σε πίνακες οι κώδικες, ενώ αναλύθηκαν ποιοτικά και ποσοτικά. Η παρούσα εργασία αναλύει την ταινία της Χρυσάνθης Καρφή Κώη, η οποία παρουσιάζει μια μεσοαστική Ελληνική οικογένεια να τρώει μαζί ένα κυριακάτικο μεσημέρι. Κατά την διάρκεια του γεύματος διεξάγονται συζητήσεις που προκαλούν ένταση στους ήρωες της ταινίας και διαδραματίζονται διάφορα γεγονότα. Η σκηνοθέτης μέσα από την δική της ματιά προσπαθεί και καταφέρνει να εξωτερικεύσει την εσωτερική ένταση των ηρώων δημιουργώντας φανταστικά πλάνα αλλά ταυτόχρονα ρεαλιστικά για τον θεατή. Τα πλάνα αυτά προκαλούν αντικρουόμενα συναισθήματα. Ο θεατής της ταινίας τρομάζει αλλά και γελά, στεναχωριέται με την ένταση, αλλά νιώθει και την αγάπη, η οποία έρχεται σαν κάθαρση στο τέλος με το γλυκό, που είναι ένα προφιτερόλ. Η ταινία προκαλεί τον θεατή να προβληματιστεί, να τοποθετήσει τον εαυτό του στην θέση των ηρώων και να συλλογιστεί την δική του συμπεριφορά. Επίσης μπορεί να αναγνωρίσει, ότι όποια προβλήματα και εντάσεις κι αν πραγματοποιούνται μέσα σε μια οικογένεια, στο τέλος η αγάπη δένει τα μέλη της και έχει την δύναμη να τα εξομαλύνει όλα.
The following thesis deals with the semiotic analysis of the Profiterol short film. Barthes and Greimas method is used as a methodological tool. The film was cut into six narrative sections that were counted and tabulated, the codes were analyzed qualitatively and quantitatively. This paper analyzes Chrysanthis Kafis Koi's film, which presents a middle-class Greek family eating together on a Sunday afternoon. During the meal discussions are taking place that cause tension between the family and various events take place. The director, through her own eyes, tries and manages to extort the inner intensity of the heroes by creating fantastic and realistic shots for the viewer. These shots create conflicting feelings, the viewer feels scared but also laughs, feels disturbed by the intensity but also feels the love that comes as a catharsis in the end with the dessert that called Profiterol
The film troubles the viewer, makes him empathize with the heroes and ponder his own behavior. He also recognizes that the problems and tensions that occur within a family can be smoothed by the love that holds their members together. | en_US |