Πολεμική Δράση, υποχώρηση, λιποταξία και αυτομολίες κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο: Η περίπτωση των τριών Συνταγμάτων της Φλώρινας (28ου - 33ου - 90ου)
Abstract
Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος αποτελεί ένα κομμάτι της ελληνικής ιστοριο-γραφίας , στο οποίο γίνεται λόγος για την πρώτη νίκη πανευρωπαϊκά της χώ-ρας μας ενάντια στον άξονα την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η υπόψη έρευνα ασχολείται με την πολεμική δράση των τριών συνταγ-μάτων (28ο – 33ο – 90ο ΣΠ) , σε όλη την διάρκεια του πολέμου , τα οποία συ-γκροτήθηκαν στην περιοχή της Φλώρινας , από τον τοπικό πληθυσμό. Επί-σης διερευνά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες στρατιώτες τους προχώρη-σαν σε πράξεις αυτομολίας και λιποταξίας.
Τα συντάγματα της έρευνας έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην διεξαγωγή του πολέμου. Ωστόσο ένας μικρός αριθμός στρατιωτών τους λιποτάκτησε φαινόμενο αναμενόμενο σε μια πολεμική σύγκρουση, καθότι πάντα κάποιοι στρατιώτες δεν καταφέρνουν να διαχειριστούν σωστά τον φόβο τους, με απο-τέλεσμα να εγκαταλείπουν την θέση τους. Ακόμα, παρατηρήθηκαν και περι-στατικά αυτομολίας από κατοίκους της περιοχής της Φλώρινας με βουλγαρική – σλαβομακεδονική συνείδηση. Η πράξη αυτή της αυτομολίας είναι απόρροια της αλλοιωμένης εθνικής συνείδησης των συγκεκριμένων στρατιωτών της οποίας οι ρίζες πρέπει να αναζητηθούν στο διάστημα που μεσολαβεί από την απελευθέρωση της Μακεδονίας έως την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου .
Σε αυτήν τη χρονική περίοδο των 28 χρόνων έλαβε χώρα ο Α΄ Π.Π., η Μικρασιατική Εκστρατεία με την ανταλλαγή των πληθυσμών και την εγκα-τάσταση χιλιάδων προσφύγων στην Μακεδονία και στη συνέχεια η εγκαθί-δρυση του καθεστώτος Μεταξά. Όλα αυτά τα γεγονότα, που διαδραματίστηκαν στη διάρκεια του μεσοπολέμου συντέλεσαν στην μη εφαρμογή από το Ελληνικό κράτος , πολιτικών αφομοίωσης των ομάδων στην δυτική Μακεδονία που δεν είχαν καλλιεργημένη την ελληνική συνείδηση και ήταν έρμαια της επεκτατικής βουλγαρικής πολιτικής. Επιπρόσθετα η κυβερνητική ψηφο-θηρική πολιτική που ακολουθήθηκε, ιδίως με την κατανομή της γης, (ανώμα-λες δικαιοπραξίες) όξυνε τις σχέσεις μεταξύ γηγενών και προσφύγων , η ο-ποία σε συνδυασμό με την πολιτική των εκτοπισμών του Μεταξά κατάφερε να στρέψει μερίδα των γηγενών ενάντια στο Ελληνικό κράτος . Αποτέλεσμα των παραπάνω πολιτικών του μεσοπολέμου ήταν και οι αυτόμολοι της έρευνας.
The Greek-Italian war is a part of the Greek historiography, which re-fers to the first European victory of our country against the axis during World War II.
This research is concerned with the war activity of the three infantry regiments (28th - 33rd - 90th ), during the war, which were established in the area of Florina by the local population. It also investigates the conditions un-der which soldiers proceeded to commit acts of desertion and joining the en-emy's side
The regiments of the investigation had a decisive role in the conduct of the war. However, a small number of soldiers deprived them , a phenomenon expected in a warlike conflict, as some soldiers do not succeed to manage their fear properly, which has a result of leaving their places. In addition, incidents defection of joining the enemy.by residents of the Florina region with Bulgarian-Slav-Macedonian consciousness were also observed. This act of the defection is the result of the altered national consciousness of the particular soldiers, whose roots must be sought from the time of the liberation of Macedonia to the start of the Greek-Italian war.
During this period of 28 years, the WW I, the Asian Minor Campaign with the exchange of populations and the settlement of thousands of refugees in Macedonia and the establishment of the Metaxas regime. All these events, which took place during the interwar period, contributed to the non-implementation by the Greek state of political assimilation of the groups in Western Macedonia that had not cultivated the Greek consciousness and were embroiled in the expansive Bulgarian policy. In addition, the governmental voting policy pursued, in particular with the allocation of land (abnormal legal acts), has increased the relations between natives and refugees, which combined with the policy of Metaxa's displacements managed to turn a portion of the natives against the Greek state. As a result of the aforementioned policies during the 1920s to 1940s, it is also the defection research.