Εκκλησιαστικοί συγγραφείς και σωματική γυμνασία

Abstract

Η παρούσα μελέτη που διεξήχθη μέσα στα πλαίσια πτυχιακής εργασίας με θέμα «Εκκλησιαστικοί συγγραφείς και σωματική γυμνασία», περιλαμβάνει την καταγραφή κειμένων θύραθεν και εκκλησιαστικών συγγραφέων, καθώς και άλλων σχετικών πηγών στις οποίες υπάρχουν μαρτυρίες των Πατέρων της Εκκλησίας μας για την άθληση των νέων. Με την ευκαιρία μεγάλων αθλητικών γεγονότων, ιδιαίτερα των Ολυμπιακών αγώνων, γίνεται λόγος για την άθληση σώματος και τις υψηλές επιδόσεις που μπορεί αυτό να επιτύχει, μετά από σκληρή και μακρά προετοιμασία. Οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, παίρνοντας αφορμή και από τις λίγες αλλά σημαντικές αγιογραφικές αναφορές, κάνουν λόγο για τη διττή σύσταση του ανθρώπου, που είναι το σώμα και η ψυχή, αλλά και η άθλησή τους μέσα από την άσκηση. Σκοπός, λοιπόν, αυτής της μελέτης είναι να συμπεράνουμε πως στο Χριστιανισμό, η άσκηση και ο αγώνας έχουν διαφορετικές σημασίες. Για το Χριστιανισμό σημασία έχει όχι η καταστροφή του σώματος, αλλά η καταστροφή των παθών που το κατακλύζουν. Ή άσκηση είναι η θεραπεία που οδηγεί στην εγκράτεια. Επομένως, με την άσκηση ο πιστός απελευθερώνεται από τα πάθη του που τον οδηγούν στην αμαρτία. Στην ορθόδοξη παράδοση το σώμα κατέχει σημαντική θέση, καθώς αυτό προϋποθέτει την ευημερία της ψυχής και η ψυχή προϋποθέτει την ευημερία του σώματος.