| dc.description.abstract | Στην παρούσα πτυχιακή εκπονήθηκε το θέμα της κοινωνικοσυναισθηματικής ανάπτυξης των παιδιών ηλικίας 4-6 ετών. Μέσα από την ολόπλευρη ανάπτυξη της βρεφικής και της νηπιακής ηλικίας, εξελίσσεται τόσο σωματικά όσο κινητικά. Επιπλέον, εξίσου σημαντική θεωρείται και η κοινωνικοσυναισθηματική του εξέλιξη, η οποία σχετίζεται αφενός με την κοινωνικοποίηση του «κατά την οποία τα παιδιά αποκτούν πρότυπα, αξίες και γνώση της κοινωνίας» (όπως. αναφ. στο Cole, Michael& Cole, Sheila, 2001), αφετέρου επιτυγχάνεται η διαμόρφωση της προσωπικότητας του κατά την οποία αποκτούν «τα δικά τους αποκλειστικά πρότυπα συναισθημάτων, σκέψης και συμπεριφοράς, σ' ένα ευρύ φάσμα συνθηκών»(όπως αναφ στο Cole, Michael&R.Cole, Sheila, 2001). Απαραίτητη όμως προϋπόθεση, ιδιαίτερα στην κρίσιμη αυτή ηλικία των 4-6 ετών, είναι να μάθουν να εξωτερικεύουν τα συναισθήματα τους, είτε σωματικά είτε λεκτικά, με κύριο στόχο την αποφυγή επιθετικών συμπεριφορών και την υιοθέτηση κοινωνικού λόγου, όχι μόνο να επικοινωνήσουν αλλά και να κατανοήσουν τον άλλον. Αξίζει να αναφερθεί πως στην ανάπτυξη της συμπεριφοράς των παιδιών κυρίως 4-6 ετών, μερίδιο υψίστης βαρύτητας έχουν οι γονείς. Αυτό οφείλεται στον ισχυρό συναισθηματικό δεσμό που αναπτύσσεται μεταξύ των παιδιών και των γονέων και στη υιοθέτηση συγκεκριμένων στερεοτυπικών αντιλήψεων. Ανάλογα με τους τρόπους συμπεριφορά τους και τις παιδαγωγικές μεθόδους που εφαρμόζουν επηρεάζουν «σε μεγάλο βαθμό, αν και, όπως είναι φυσικό, υπάρχουν αρκετές εξαιρέσεις (όπως. αναφ. στο Robert S. Feldman, 2011). Ένας εξίσου σημαντικός τύπος δευτερογενής κοινωνικοποίησης των παιδιών είναι το νηπιαγωγείο. Μέσα σε ένα νέο, ουδέτερο περιβάλλον, το παιδί μαθαίνει να τηρεί και να σέβεται τους κανόνες που εφαρμόζονται στην τάξη, πράγμα που θα τον προετοιμάσει για την μετέπειτα κοινωνική του ένταξη. Ενώ ταυτόχρονα, μέσα από την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων, τους δίνεται η δυνατότητα να επικοινωνήσουν, να αλληλεπιδράσουν και γενικά να αποκτήσουν την αίσθηση πως ανήκουν σε μια ομάδα. Η επίδραση του εκπαιδευτικού συστήματος προσχολικής αγωγής εμφανίζεται και στις παιδαγωγικές αντιλήψεις του Αριστοτέλη. Μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο νηπιαγωγείο, τα παιδιά αναπτύσσονται κοινωνικά, συναισθηματικά, σωματικά και νοητικά ενώ παράλληλα στόχος του είναι να συμβάλει στην δημιουργία ακέραιων προσωπικοτήτων. Επίσης, τον σημαντικότερο παράγοντα διαπαιδαγώγησης των παιδιών μέχρι την ηλικία των 7, θεωρεί πως είναι οι γονείς καθώς μεριμνούν μέσω των κατάλληλων διδακτικών δραστηριοτήτων στην σωματική και ψυχική ανάπτυξη του κάθε παιδιού. Τέλος, ο εκπαιδευτικός μέσα από τον σχεδιασμό και την υλοποίηση δραστηριοτήτων με βάση το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Σπουδών μπορεί να μεταδώσει αξίες, κανόνες και τρόπους συμπεριφοράς του κοινωνικού συστήματος. Βασικός στόχος του είναι να μεταδώσει τέτοια ερεθίσματα που διευρύνουν τις γνώσεις και τις κοινωνικοσυναισθηματικές δεξιότητες. Συγκεκριμένα, με το διαθεματικό πρόγραμμα «Παιδί και Γλώσσα», « Ανθρωπογενές Περιβάλλον και Αλληλεπίδραση» και «Δημιουργία και ΈκφρασηΘέατρο, Δραματική» παρέχεται η δυνατότητα όσον αφορά την κοινωνική τους ανάπτυξη: να έρθουν σε επαφή με διάφορους κοινωνικούς ρόλους, να αναπτύξουν μεταξύ τους διάλογο και κριτική σκέψη. Ως προς την συναισθηματική ανάπτυξη, μπορεί να εκφράσουν διάφορα συναισθήματα (φόβο, αγάπη, θυμό, θλίψη) και να παρατηρήσουν πως λειτουργούν και πως μπορούν να τα διαχειριστούν σωστά. In this dissertation, the subject of socio-emotional development of children aged 4-6 years was elaborated. Through the all-round development of infancy and preschool age, it evolves both physically and motorically. Furthermore, the socio-emotional development is equally important, due to the fact that it is related to the socialization "in which, on the one hand, children acquire models, values and knowledge of society" (as reported by Cole, Michael & R. Cole, Sheila, 2001); on the other hand, the formation of his personality is achieved acquire "their own exclusive patterns of emotion, thought, and behavior in a wide range of conditions" (as reported by Cole, Michael &R.Cole, Sheila, 2001). However, it is vital important, especially at this critical age of 4-6, to learn how to externalize their feelings, either physically or verbally, with the main aim of avoiding aggressive behaviors and adopting social speech not only to communicate but also to understand the other person. It is worth to mention that in the development of the behavior of children, especially 4-6 years, parents have a great deal of weight. This is due to the strong emotional bond that develops between children and parents and to the adoption of specific stereotyped concepts. Depending on their behavior and the pedagogical methods they apply, they "affect to a large extent, although, of course, there are several exceptions (as reported by Robert S. Feldman, 2011). An equally important type of secondary socialization of children is kindergarten. Within a new, neutral environment, the child learns to observe and respect the rules applicable to the class, which will prepare him for his later social integration. While at the same time, through the development of friendly relationships, they are given the opportunity to communicate, interact and generally acquire a sense of belonging to a group. The influence of the pre-school education system also appears in the pedagogical perceptions of Aristotle. Through the educational process in kindergarten, children develop socially, emotionally, physically and mentally while its goal is to contribute to the creation of intact personalities. Also, the most important factor in educating children up to the age of 7, considers them to be parents as they ensure through appropriate teaching activities in the physical and mental development of each child. Finally, the teacher through the design and implementation of activities based on the Cross-thematic Framework of Studies can convey values, rules and ways of behaving in the social system. Its main purpose is to convey such stimuli that broaden knowledge and socio-emotional skills. In particular, with the cross-curricular program "Child and Language", "Anthrogenic Environment and Interaction" and "Creation and Expression-Theater, Dramatic", there is the possibility for their social development: to come in contact with various social roles, to develop dialogue and critical thinking. As for the emotional development, they can express various emotions (fear, love, anger, sadness) and see how they work and how they can handle it properly. | en_US |
