| dc.description.abstract | Το ζήτημα της ειδικής αγωγής είναι ένα ζήτημα που τείνει να απασχολεί, αν όχι όλους, τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι μέσα από βιβλιογραφική αλλά και προσωπική έρευνα με τη μορφή ερωτηματολογίου να διερευνηθεί το επίπεδο των γνώσεων των νηπιαγωγών, σε τι βαθμό είναι καταρτισμένοι και έτοιμοι να διαχειριστούν μέσα στη σχολική τάξη παιδιά με ΔΕΠ-Υ. Επιπλέον θα διερευνηθούν οι απόψεις των νηπιαγωγών σχετικά με το ποια είναι η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση που οφείλουν να έχουν, καθώς και ποια είναι η αρμόζουσα συμπεριφορά τόσο από την πλευρά του παιδιού, όσο και από τη δική τους. Σαφώς ο νηπιαγωγός δεν μπορεί να μένει ανεπηρέαστος, γι’ αυτό και θα επιχειρηθεί μέσω της έρευνας μία προσπάθεια κατανόησης και καταγραφής των συναισθημάτων που προξενούνται από την συναναστροφή με μαθητές που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠ-Υ, αν και σε τι βαθμό οι νηπιαγωγοί δύνανται να τα αντιμετωπίσουν, ποιες είναι οι σκέψεις αλλά και οι προβληματισμοί που γεννιούνται. Παράλληλα, θα επιχειρηθεί μια όσο το δυνατόν αναλυτικότερη παρουσίαση της διαταραχής αυτής. Όχι μόνο επιφανειακά, παραθέτοντας κάποια εύκολα αναγνωρίσιμα συμπτώματα, άλλα κάνοντας μια προσπάθεια για εμβάθυνση, αρχικά παρουσιάζοντας πιο επισταμένα την συμπτωματολογία αλλά στη συνέχεια εξετάζοντας και τις πιθανές αιτίες που οδηγούν σε αυτή. Ο εντοπισμός, λοιπόν, μίας δυσκολίας ή αδυναμίας που πιθανόν παρουσιάζουν αρκετοί μαθητές είναι το πρώτο βήμα. Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό είναι το πώς θα ενσωματωθεί στη σχολική τάξη το συγκεκριμένο παιδί. Στο βήμα αυτό κομβικός είναι ο ρόλος του νηπιαγωγού, το πόσο σοβαρά θα λάβει υπ’ όψη του ότι το παιδί αποτελεί μέρος όχι μόνο της σχολικής τάξης, αλλά και της οικογένειάς του, του κοινωνικού του περιγύρου, της κοινωνίας συνολικά. Συγκεκριμένα παραδείγματα ενδεικτικού τρόπου διδασκαλίας δίνονται, με σκοπό να διευκολύνουν το έργο των νηπιαγωγών.The issue of special education is an issue that tends to concern, if not everyone, the vast majority of educators at all levels. The purpose of this project is to examine the level of knowledge of the kindergarten tutors though bibliography and personal study in form of a questionnaire as well as if they are trained sufficiently and capable of coping with children with Attention Deficit/ Hyperkinetic Disorder (ADHD) in a classroom. Furthermore, views of the kindergarten educators will be examined in connection with the prescribed treatment that they should adopt, along with the right attitude both on the pupils and the teachers part.
Clearly, the kindergarten teacher cannot remain uninfluenced, this is why an effort will be made to understand and record the feelings caused by engaging with students diagnosed with ADHD and whether ant to what extent the kindergarten teachers can deal with them, along with what thoughts and concerns arise.
Meanwhile, a more detailed presentation of this particular disorder will be attempted in this study. Apart from mentioning some easily recognisable symptoms, an effort to delve in to the particular issue will be made by presenting initially the symptomatology in a more analytical manner before examining the possible causes that lead to this disorder.
Therefore, the detection of a difficulty or an inability, which several students may exhibit, constitutes the first step. The second step, which is equally important, is how the particular child will be integrated in the classroom. During this step, the role of kindergarten teacher is crucial, how seriously he or she will take into consideration the fact that the particular child is a member not only of the classroom, but also of a family, a social circle, and the society as a whole. Specific examples of an indicative teaching method are provided with the aim of facilitating the work of kindergarten teachers. | en_US |
