Στάσεις και αντιλήψεις εκπαιδευτικών A'βαθμιας εκπαίδευσης για την αναγνώριση και διαχείριση της Διάσπασης Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας

Abstract

Σκοπός της εργασίας μου δεν είναι άλλος από την επαφή του αναγνώστη με το φαινόμενο της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).Επιπλέον πραγματοποιείται ιστορική αναδρομή σχετικά με την διαταραχή αυτή για να φανεί η εξέλιξή της και η πορεία της στο χρόνο. Επιπρόσθετα και εξίσου σημαντική είναι η αποσαφήνιση του όρου ώστε να αναγνωριστεί η συμπτωματολογία της ΔΕΠ-Υ και τελικά να επέλθει η αντιμετώπισή της .Η ΔΕΠ-Υ είναι μια πολύ συνηθισμένη διαταραχή και είναι πολύ σημαντική η αναγνώριση της από την πρώιμη νηπιακή ηλικία η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα την ποιοτικότερη ζωή του παιδιού και της οικογένειας. Παρουσιάζονται τόσο οι ανάγκες των παιδιών με ΔΕΠ-Υ , η θέση τους στην κοινωνία όσο και ο τρόπος που αντιμετωπίζει η κοινωνία τα παιδιά αυτά. Τέλος μέσω ερωτηματολογίων , διερευνώνται οι στάσεις αλλά και οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών Α΄βαθμιας εκπαίδευσης σχετικά με ζητήματα που αφορούν τα παραπάνω παιδιά. The purpose of my essay is the exposure of the reader to the phenomenon of attention deficit hyperactivity disorder ( ADHD ) . Moreover, there has been a trace back to the deficit in order for its development and its course in time to appear. What is more and equally important is the clarification of the term in order for the symptomatology of ADHD to be acknowledged and finally faced. ADHD is a very usual disorder and its acknowledgement from infancy will result in quality of life for both the child and family . The needs of children with ADHD are presented, their place in society and the way society faces these children. Finally, though questionnaires the attitude and concepts of the educators of primary school are analyzed regarding matters relative to such children.