Show simple item record

dc.contributor.advisorΙορδανίδης, Γεώργιος
dc.contributor.authorΤσώτσου, Γεώργιος
dc.date.accessioned2019-07-10T13:27:36Z
dc.date.available2019-07-10T13:27:36Z
dc.date.issued2019
dc.identifier.urihttps://dspace.uowm.gr/xmlui/handle/123456789/1441
dc.descriptionΜεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών: Επιστήμες της Αγωγής: Επαγγελματική Μάθηση και Καινοτομία στην Εκπαίδευσηen_US
dc.description.abstractΟ κόσμος στον οποίο ζούμε συνεχώς μεταβάλλεται κάτι που σημαίνει ότι η εκπαίδευση πρέπει να ανταποκριθεί σε αυτή τη συνεχιζόμενη αλλαγή. Ως απάντηση σε αυτή την αλλαγή που σημειώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο, η διαφοροποίηση της διδασκαλίας προσφέρει έναν νέο τρόπο για την αποτελεσματικότερη εκπαίδευση των μαθητών. Η διαφοροποίηση της διδασκαλίας ορίζεται ως η αλλαγή του τρόπου με τον οποίο γίνεται το μάθημα, έτσι ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στις ανάγκες, τα ενδιαφέροντα και το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται ο κάθε μαθητής. Στη διαφοροποίηση της διδασκαλίας, η αξιολόγηση αλλάζει και αυτή χαρακτήρα, καθώς από απρόσωπη και τυποποιημένη μεταβάλλεται σε μια προσωπική, συνεχόμενη και εξατομικευμένη διαδικασία. Ο εκπαιδευτικός δεν είναι η αυθεντία και η πηγή της γνώσης, αλλά είναι ο εμψυχωτής και ο υποστηρικτής της μάθησης των μαθητών του. Οι μαθητές με τη σειρά τους έχουν κεντρικό-πρωταγωνιστικό ρόλο και δεν είναι παθητικοί δέκτες. Αντιθέτως, θεωρούνται υπεύθυνοι για τη μάθηση τους. Πλήθος ερευνών έχει αποδείξει ότι η διαφοροποίηση της διδασκαλίας ανταποκρίνεται σε όλα όσα έχουν ανάγκη οι μαθητές, καθιστώντας ταυτόχρονα τη διδασκαλία μία ευχάριστη και δημιουργική διαδικασία και για τους μαθητές αλλά και για τους εκπαιδευτικούς. Επίσης, έχει θετικά αποτελέσματα και στη βελτίωση των επιδόσεων των μαθητών. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη των απόψεων των εκπαιδευτικών για τη διαφοροποίηση της διδασκαλίας στους τομείς που αναφέρονται παραπάνω. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσα από συνεντεύξεις 12 δασκάλων (8 γυναίκες και 4 άνδρες) οι οποίοι εργάζονται σε Δημοτικά Σχολεία της Πτολεμαΐδας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εκπαιδευτικοί διαφοροποιούν τον τρόπο που κάνουν το μάθημά τους, επειδή με αυτόν τον τρόπο η διδασκαλία τους έγινε αποδοτικότερη και πιο ευχάριστη σε σχέση με πριν. Ωστόσο, στη δεύτερη συνάντηση του ερευνητή με τους εκπαιδευτικούς διευκρινίστηκε ότι χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο απλές πρακτικές διαφοροποίησης και όχι σύνθετες, όπως συνήθως συναντάται στη βιβλιογραφία. Η διαφοροποίηση που χρησιμοποιούν διαφέρει τόσο ως προς τη διάρκεια, όσο και ως προς τη συχνότητα (δε γίνεται σε καθημερινή βάση) και την πολυπλοκότητα. Τα αποτελέσματα της εν λόγω έρευνας συνάδουν με πλήθος άλλων ερευνών οι οποίες υποστηρίζουν τη χρήση της διαφοροποίησης της διδασκαλίας στην εκπαιδευτική διαδικασία.The world in which we live constantly changes something which means that education must respond to this ongoing change. In response to this global change, the differentiated instruction offers a new way for more effective student education. Differentiated instruction is defined as the change in the way the lesson is done, so that it responds to the needs, interests and level of each student. In the differentiated instruction, evaluation also changes character, as from impersonal and standardized it changes into a personal, continuous and individualized process. The teacher is not the authority and the source of knowledge, but he is the animator and supporter of the learning of his pupils. Students in turn have a central-leading role and are not passive recipients. Instead, they are held responsible for their learning. Numerous researches have shown that the differentiated instruction responds to everything that the students need, while making teaching a pleasant and creative process for both students and teachers. It also has positive results in improving student performance. The purpose of this paper is to study the views of teachers on the differentiated instruction in the areas mentioned above. Data collection was carried out through interviews of 12 teachers (8 women and 4 men) working in Primary Schools in Ptolemaida. The results showed that teachers are making a difference in the way they do their lessons, because in this way their teaching became more efficient and enjoyable than before. However, at the second meeting of the researcher with the teachers it was clarified that mainly simple diversification practices are used rather than complex, as is usually found in the literature. The differentiation they use differs both in terms of duration, frequency (not on a daily basis) and complexity. The results of this research are consistent with a number of other surveys that support the use of differentiated instruction in the educational process.en_US
dc.language.isootheren_US
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Σχολή Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών. Τμήμα Νηπιαγωγών και Δημοτικής Εκπαίδευσηςen_US
dc.subjectδιαφοροποίηση της διδασκαλίαςen_US
dc.subjectδιαφορετικοί μαθητέςen_US
dc.subjectαποτελεσματική διδασκαλίαen_US
dc.subjectdifferentiated instructionen_US
dc.subjectdiverse studentsen_US
dc.subjecteffective teachingen_US
dc.titleΗ Διαφοροποιημένη Διδασκαλία στην Εκπαιδευτική Διαδικασία: Απόψεις Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσηςen_US
dc.title.alternativeThe Differentiated Instruction in the Educational Process: Opinions of Primary Education Teachersen_US
dc.typeMSc thesisen_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record