Από το παραδοσιακό παιχνίδι στο ηλεκτρονικό: κοινωνική και εκπαιδευτική προσέγγιση και αντίκτυπος στην παιδική ηλικία

Abstract

Η ιστορία του παιχνιδιού χάνεται στα βάθη των αιώνων. Η συγκεκριμένη έννοια είναι συνδεδεμένη με το παιδί, καθώς στη φύση του τελευταίου είναι να παίζει. Η δραστηριότητα αυτή είναι ένδειξη ψυχικής υγείας και ανάπτυξης. Μέσω αυτής το παιδί διευρύνει τη σκέψη του, μαθαίνει να αντεπεξέρχεται σε δυσκολίες, οξύνει την κρίση του, εξερευνά το χώρο γύρω του, ζει σε φανταστικούς κόσμους. Με το πέρασμα των χρόνων, ωστόσο, το παιχνίδι έχει αλλάξει μορφή και μέσα για τη διεξαγωγή του. Η σταδιακή ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει αποτυπωθεί τόσο στο είδος όσο και στη μορφή του παιχνιδιού. Δε μιλάμε πια για το παραδοσιακό παιχνίδι ή, για να ακριβολογούμε, δε μιλάμε μόνο για αυτό. Την εμφάνισή του έχει κάνει τις τελευταίες δεκαετίες και το ηλεκτρονικό παιχνίδι που στηρίζεται σε νέα και σύγχρονα μέσα και τεχνολογίες. Τα παιδιά στις μέρες μας ενέχονται στη διαδικασία του «παίζειν» με νέους όρους. Το γεγονός αυτό εισάγει νέα δεδομένα στην κοινωνικοποίησή τους αλλά και νέους ρυθμούς και τρόπους στην άθληση και την κίνησή τους, βασικά συστατικά της έννοιας του παιχνιδιού. Αναμφισβήτητα οι αλλαγές αυτές που συντελούνται στο παιχνίδι επηρεάζουν όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής, όχι μόνο των ίδιων των παιδιών, αλλά και των γονιών τους, οι οποίοι καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις επιλογές των τελευταίων, αλλά και των εκπαιδευτικών τους, που οριοθετούν τη μαθησιακή διαδικασία, αναπόσπαστο κομμάτι της οποίας είναι και το παιχνίδι. Playing as an activity has roots that are lost in the mist of the past and it has obviously endured though time due to its spontaneous nature. It is a notion tightly intertwined with childhood, as playing is inherent in a child’s nature. This activity is an index of mental heath and development, through which children broaden their mind, learn to overcome difficulties, sharpen their judgement, explore their surroundings, immerge their selves in imaginary worlds built as their spirit and will dictates. With the evolution of time, however, playing has been changing forms and means. The development of technology has had its impact on the type and form of playing. Our focus has shifted, at least partly, from what has been defined as traditional to a broader perception of playing. The last decades have seen the appearance of new forms of playing based on contemporary electronic means developed by modern technology. Children, nowadays, have forged their own perception and reality regarding the procedure of playing. The way children play is influencing their socialization and the pace and manner in which they activate their body and do sports, key features of the notion of playing. It is undoubtedly true that the changes brought to playing have affected all aspects of everyday life, not only for the children, but for their parents, who get to decide for their children’s activities, as well as for the teachers, who, in their respect, are involved in the learning procedure, for which playing constitutes an inextricable aspect.