Συμπεριληπτική Εκπαίδευση: Εμπόδια εφαρμογής, τρόποι εκδημοκρατισμού του σχολείου και πρακτικές παροχής συμπεριληπτικής εκπαίδευσης

Abstract

Στην παρούσα εργασία έγινε μια προσπάθεια επεξήγησης του όρου «συμπερίληψη» από την σκοπιά της εκπαίδευσης. Ο όρος διερευνήθηκε ιστορικά και συνδυαστικά με άλλους όρους που έχουν άμεση σχέση με αυτόν(διαπολιτισμική εκπαίδευση, ειδική εκπαίδευση κ.λπ.). Στη συνέχεια αναζητήθηκαν παράγοντες που ενδέχεται να παρεμποδίσουν την εφαρμογή συμπεριληπτικής εκπαίδευσης στα σχολεία. Εν συνεχεία προτάθηκαν τρόποι υπερπήδησης των εμποδίων που προαναφέρθηκαν όπως αυτοί προέκυψαν από την μελέτη της βιβλιογραφίας. Τέλος, αναφέρθηκαν τρόποι ανάπτυξης πρακτικών συμπερίληψης μέσα στη σχολική τάξη, οι οποίοι εφαρμόζονται από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Η μέθοδος η οποία ακολουθήθηκε στην παρούσα εργασία είναι η βιβλιογραφική έρευνα, η οποία οδήγησε στο συμπέρασμα πως η συμπεριληπτική εκπαίδευση για να εφαρμοστεί και να διατηρηθεί προϋποθέτει την αρμονική συνεργασία όλων των μερών αλλά και μια αέναη προσπάθεια. This paper represents an attempt to explain the term “inclusion” from the educational angle. This term has been investigated together with other terms that associated with it (multicultural education, special education etc.). After that, barriers that prevent the implementation of inclusive education had been listed. Then some suggestions prevent that barriers has been made as they arise from the bibliography research. At the end, some ways to develop inclusive educational practice has been mentioned. The method that has been followed is the bibliography research, which lead to the conclusion that it has to be a harmonic collaboration from all the separate parts for inclusive education to apply and maintain.