Αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών στη Μεγάλη Βρετανία

Abstract

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το ζήτημα της αντιμετώπισης των μαθησιακών δυσκολιών στην Μεγάλη Βρετανία. Αρχικά με το θεωρητικό πλαίσιο του θέματος γίνεται αναφορά στον προσδιορισμός της έννοιας «μαθησιακές δυσκολίες» τόσο από ιατροκεντρικής οπτικής με τους ορισμούς Bannatyne και του Myklebust όσο κα από παιδαγωγικοκεντρικής εστιάζοντας στον ορισμό που έδωσε ο Kirk το 1972 καθώς αποτέλεσε από τους πρώτους αποδεκτούς ορισμούς στους επιστημονικούς κύκλους. Έπειτα επικεντρώνεται στο γεγονός ότι οι μαθησιακές δυσκολίες διακρίνονται σε γενικές και ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Επιπρόσθετα οι μαθησιακές διαταραχές σύμφωνα με το εγχειρίδιο ψυχοπαθολογίας (DSM IV) του American Psychiatric Association το 1994 κατηγοριοποιούνται ως εξής: α) Διαταραχή της ανάγνωσης, β) Διαταραχή των Μαθηματικών, γ) Διαταραχή της Γραπτής Έκφρασης και δ) Μαθησιακή Διαταραχή Μη Προσδιοριζόμενη αλλιώς. Στην συνέχεια αναφέρεται η αιτιοπαθολογία των μαθησιακών δυσκολιών, από όπου προκύπτει ότι οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες είναι αποτέλεσμα γενετικών, βιολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Παράλληλα, προτείνονται κάποιοι τρόποι αντιμετώπισης των δυσκολιών όπως για παράδειγμα η εφαρμογή ενός κατάλληλου εκπαιδευτικού – θεραπευτικού προγράμματος και η συμβολή ενός σχολικού ψυχολόγου που θα παρέχει συναισθηματική υποστήριξη στον μαθητή με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Ακόμα δίνεται έμφαση στο νομοθετικό πλαίσιο που εφαρμόζεται σε Αγγλία, Ουαλία και Σκωτία όσον αναφορά την ειδική αγωγή και τις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και κατά επέκταση στις νομοθετικές ρυθμίσεις και στους κανονισμούς που πάρθηκαν από την δεκαετία του 1980 μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Έπειτα γίνεται ιδιαίτερα λόγος στις υπηρεσίες που λαμβάνουν τα άτομα με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες σε σχέση με την εκπαίδευση, την υγεία και την κοινωνική πρόνοια καθώς και για την φοίτηση τους στα σχολεία γενικής φοίτησης στα πλαίσια της συμπερίληψης. Συνοψίζοντας, η εργασία ολοκληρώνεται με ορισμένα συμπεράσματα και πιο συγκεκριμένα ότι η Μεγάλη Βρετανία μερίμνησε σε μεγάλο βαθμό να δημιουργήσει προγράμματα που θα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των ατόμων με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και να ενημερώνει διαρκώς τους πολίτες προκειμένου να κατακερματίσει τις διακρίσεις και να καλλιεργήσει το αίσθημα συλλογικότητας στους πολίτες της. This paper addresses the issue of dealing with learning disabilities in the UK. Initially, the theoretical framework of the subject refers to the definition of the concept of "learning difficulties" both from a medical-centered perspective with the definitions of Bannatyne and Myklebust and from a pedagogical-centered one focusing on Kirk’s definition in 1972 as it was one of the first accepted definitions in science circles. It then focuses on the fact that learning difficulties are divided into general and specific learning difficulties. In addition, learning disabilities according to the American Psychiatric Association’s Psychopathology (DSM IV) manual in 1994 are categorized as follows: a) Reading Disorder, b) Mathematical Disorder, c) Written Language Disorder, and d) Learning Disorder. Then there is the etiology of learning disabilities, which shows that specific learning disabilities are the result of genetic, biological and environmental factors. At the same time, some ways of dealing with difficulties are suggested, such as the implementation of an appropriate educational-treatment program and the contribution of a school psychologist who will provide emotional support to the student with special learning difficulties. Legislative framework is still in place in England, Wales and Scotland with regard to special education and special learning difficulties and consequently to the legislation and regulations adopted from the 1980s to the early 2000s. There is a lot of talk about the services that people with special learning difficulties receive in relation to education, health and social welfare, as well as their attendance at general education schools in the context of inclusion. In summary, the work concludes with some conclusions and more specifically that the UK has taken great care to create programs that can meet the needs of people with special learning difficulties and to constantly inform citizens in order to fragment discrimination and cultivate it a sense of collectivity in its citizens.