| dc.description.abstract | Η πολυτροπικότητα, στα πλαίσια της επικοινωνιακής προσέγγισης της γλωσσικής διδασκαλίας,
που εμφανίστηκε τα τελευταία πενήντα περίπου χρόνια, όχι μόνο ορίζεται με το όνομά της, αλλά
αποτελεί σύγχρονο «εργαλείο» στις πολυποίκιλες μορφές των διαθέσιμων κειμένων, τα οποία
ως φορείς ιδεολογίας διαμορφώνουν τις κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές συνθήκες. Κατά
συνέπεια, η ιδιαίτερης σημασίας, απαρχής της εμφάνισής της, πολυτροπικότητα λογίζεται τώρα
ως νέο δυναμικό πεδίο έρευνας στο μάθημα της γλωσσικής διδασκαλίας, αφού, γεφυρώνοντας
τη σχέση εκπαίδευσης και γραμματισμού (κριτικός γραμματισμός, πολυγραμματισμοί), ασκεί
τους μαθητές-δυνάμει δημιουργικούς πολίτες στις κριτικές δεξιότητες για την αξιολόγηση της
πολιτικής-ιδεολογικής διάστασης της γλώσσας. Σκοπός της ερευνητικής αυτής απόπειρας είναι
να διαπιστωθεί ο βαθμός και η εξελικτική δυναμική των πολυτροπικών στοιχείων στη
διδασκαλία του ελληνικού γλωσσικού μαθήματος, όπως αυτά διαφαίνονται μέσα από τη
συγκριτική μελέτη των κεφαλαίων (βασική μονάδα ανάλυσης) των συγγενών προγενέστερων
(2001) και τελευταίων (2006) μέχρι και σήμερα λειτουργικών σχολικών γλωσσικών εγχειριδίων
της γ’ γυμνασίου.
Multimodality in linguistic teaching has appeared in the last fifty years as a new “tool” for the
linguistic analysis of a diverse range of texts that can formulate the social, political and cultural
conditions. Multimodality as a contemporary research field connects education to critical literacy
thus creating students-active citizens able to understand the political-ideological dimension of
the language. The purpose of this study is to demonstrate the development of multimodality as it
appears throughout the former (2001) and latter (2006) school textbooks of Modern Greek
language in the third year of high school. | |
