Προγράμματα παρέμβασης επαυξημένης πραγματικότητας για την ανάπτυξη κοινωνικών και λειτουργικών δεξιοτήτων σε νήπια, παιδιά και εφήβους με ΔΑΦ (Διαταραχή στο Φάσμα του Αυτισμού) και νοητική αναπηρία: Βιβλιογραφική Ανασκόπηση

Abstract

Την τελευταία δεκαετία δίνεται, από την επιστημονική κοινότητα, έμφαση στη δημιουργία προγραμμάτων παρέμβασης για άτομα με Νοητική Αναπηρία και με Διαταραχές στο Φάσμα του Αυτισμού. Ιδιαίτερα υποσχόμενη φαίνεται και η αξιοποίηση της Επαυξημένης Πραγματικότητας στην βελτίωση ποικίλων δεξιοτήτων των ατόμων αυτών. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η συγκέντρωση και ανασκόπηση ερευνών που επικεντρώνονται στην δημιουργία προγραμμάτων παρέμβασης Επαυξημένης Πραγματικότητας με στόχο την βελτίωση κοινωνικολειτουργικών δεξιοτήτων ατόμων με Νοητική Αναπηρία και Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος. Αρχικά γίνεται μια σύντομη ανάλυση του θεωρητικού πλαισίου γύρω από την Νοητική Αναπηρία και τις Διαταραχές του Φάσματος του Αυτισμού, επισημαίνοντας βασικά σημεία όπως ο ορισμός των διαταραχών, τα πιθανά επίπεδα στα οποία κατηγοριοποιούνται βάση συχνότητας και βαρύτητας συμπτωμάτων, αλλά και οι διάφοροι τομείς δυσλειτουργιών, που καλούνται να ληφθούν υπόψιν από την επιστημονική εμπλεκόμενη ομάδα. Ακόμη παρουσιάζεται το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η Επαυξημένη Πραγματικότητα, εστιάζοντας στην συμβολή της στην εκπαίδευση και κυρίως στην Ειδική Αγωγή. Στη συνέχεια γίνεται μια αναλυτική παρουσίαση της βιβλιογραφικής ανασκόπησης, τονίζοντας την διαδικασία επιλογής των ερευνών, τα κριτήρια επιλογής, τους περιορισμούς που εφαρμόστηκαν και παρουσιάστηκαν και τα συμπεράσματα που προέκυψαν. Εστιάζει στα οφέλη των εφαρμογών αυτών στη διδασκαλία βασικών κοινωνικών δεξιοτήτων, αποσκοπώντας στην πιο ενεργή συμμετοχή των ατόμων στην κοινωνία. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν κρίθηκαν θετικά και οι εφαρμογές Επαυξημένης Πραγματικότητας χαρακτηρίστηκαν αποτελεσματικές.In the last decade, the scientific community has been emphasizing in the creation of intervention programs for people with Intellectual Disabilities and Autism Spectrum Disorders. The utilization of Augmented Reality in the improvement of various skills of these individuals seems particularly promising. The purpose of this study is to gather and review researches that focus on the creation of augmented reality intervention programs that are aiming to improve the socio-functional skills of people with Intellectual Disabilities and Autism Spectrum Disorders. Firstly, a brief analysis of the theoretical framework around of Intellectual Disability and Autism Spectrum Disorders is made, highlighting key points such as the definition of disorders, the possible levels at which they are categorized based on the frequency and severity of symptoms, and the various areas of dysfunction. are called upon to be taken into account by the involved scientific team. The theoretical framework in which Augmented Reality is included is also presented, focusing on its contribution to education and especially to Special Education. Then a detailed presentation of the literature review is made, emphasizing the selection process of the research, the selected criteria, the limitations that were applied and presented and the conclusions that emerged. It focuses on the benefits of these applications in teaching basic social skills, aiming at the more active participation of individuals in the society. The results were positive and the Augmented Reality applications were found to be effective.