Επικοινωνία-δημοσιογραφία: διερεύνηση οδηγητικών αρχών και οριοθέτηση εγγενών διαφορών στο δημόσιο λόγο

Abstract

Αν προσπαθήσουμε να φανταστούμε πως θα είναι ο κόσμος μας σε είκοσι με τριάντα χρόνια από σήμερα, σίγουρα μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε. Ο τρόπος που βιώναμε την πραγματικότητα ως σήμερα έχει αλλάξει ανεπιστρεπτί από την τεχνολογία και το Διαδίκτυο. Στη σημερινή κοινωνία με τις τεράστιες δυνατότητες συγκέντρωσης πληροφοριών και την πληθώρα των μέσων μαζικής επικοινωνίας, ο Τύπος βρίσκεται σε κρίση. Με την συγκεκριμένη εργασία θελήσαμε να παρουσιάσουμε και να αναδείξουμε τη ριζική μεταμόρφωση των μέσων επικοινωνίας και κατ’ επέκταση του επαγγέλματος του δημοσιογράφου ως εκφορέα του δημόσιου λόγου, μαζί με την ταυτόχρονη αναθεώρηση του τεχνολογικού υπόβαθρου του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. Η έρευνα μας πραγματοποιήθηκε με τη συμπλήρωση ερωτηματολογίου από τους δημοσιογράφους που συμμετείχαν σε αυτήν. Επιχειρήθηκε να διερευνηθεί ο προβληματισμός για τα ΜΜΕ και την κρίση που βιώνει ο Τύπος. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας σε δείγμα εκατόν πενήντα δημοσιογράφων, οι απαντήσεις (τους) για το πως οι τελευταίοι αντιλαμβάνονται (οι δημοσιογράφοι) το καθήκον τους απέναντι στο ευρύ κοινό και τις υποχρεώσεις που πηγάζουν από το επάγγελμά, μας οδήγησαν στα εξής σημαντικά συμπεράσματά: η πρόσδεση των πολιτικών κομμάτων στην επικοινωνία και μάλιστα στην εργαλειακή της διάσταση που αντιπροσωπεύουν τα ΜΜΕ (μεσοποίηση) σημαίνει και σταδιακή απώλεια της αυτονομίας τους, η μηντιακή ατζέντα διαμορφώνεται από άμεσες και έμμεσες πολιτικές εξαρτήσεις. Ακόμη (ότι) η οικονομική κρίση, η έλλειψη αξιοπιστίας και δημόσιας εμπιστοσύνης, η λογοκλοπή, η προχειρότητα, τα λάθη, η εμπορευματοποίηση, ο κυνισμός και η λάθος κατεύθυνση στο σύνολο του Τύπου, είναι από τα πιο σημαντικά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει το επάγγελμα του δημοσιογράφου σήμερα.If we were to imagine how our world will be in twenty to thirty years from today, surely we would only speculate. The way we have been experiencing reality so far has been irrevocably changed by technology. In today's society, with the massive capability for gathering information and the multitude of media, the crisis of the Press has emerged. With this essay, our aim is to present and highlight the radical transformation of the media and, by assosiation the profession of journalism as the source of public discourse, together with the simultaneous revision of their technological background. Our research was conducted through the use of a questionnaire by the journalists who participated in it. It attempts to investigate the media's concern and the crisis that the press is experiencing. According to the results of a survey of a hundred and fifty journalists, their responses on how journalists perceive their duty towards the general public and the obligations arising from their profession, we have reached the following important conclusions: the engagement of political parties in communication and even in the instrumental dimension of the media, leads to a gradual loss of their autonomy, the media's agenda is shaped by direct and indirect political dependencies. Moreover, the economic crisis, the lack of reliability and public confidence, plagiarism, sloppiness, mistakes, commercialization, cynicism and the wrong direction in which the press is headed as a whole is one of the most important problems faced by the profession of journalism today.